Twintig jaar geleden namen we onze toen éénjarige dochter mee naar Las Vegas. Gewoon omdat het kon, en het was gratis. We zijn dol op deze fantastische stad en we hebben deze liefde ook aan Rosa overgedragen.
Sindsdien zijn we nog twee keer naar deze stad vol vertier geweest, de laatste keer was acht jaar geleden. Toen beloofde ik haar dat ik haar ooit als volwassen vrouw mee zou nemen naar Vegas.
Rosa heeft een tussenjaar en gaat na de zomer studeren in Groningen. Ze heeft de wereld rondgereisd met haar rugzak en is ruim een maand geleden thuisgekomen. We zitten midden in een verhuizing en verblijven tijdelijk op een recreatiepark.
Ze vertelde ons dat ze haar 21e verjaardag graag in Berlijn wilde vieren met haar nieuwe vrienden. Ze is nog nooit in deze stad geweest en heeft vijf dagen vrij gekregen van haar werk.
Voor mij was dit de uitgelezen kans om Rosa een voorstel te doen waar ze waarschijnlijk nee op kon zeggen. Toen ze thuiskwam en ik het een en ander had uitgezocht, vroeg ik haar: "Wil je naar Berlijn of met je ouwe pa naar Las Vegas en daar je verjaardag vieren op onze kosten?"
Ze hapte naar adem en omarmde me: "Pa, we gaan naar Vegas!" Hoe cool is dat?
We moesten deze reis in vijf dagen plannen en aangezien het 24 uur reizen is van ons huis naar de eerste locatie in Vegas (South Point), en de terugreis ook een hele dag duurt, hadden we precies 72 uur om deze stad te gaan ontdekken. En wat kun je allemaal doen in 72 uur?
Ik had een mooi, ontspannen programma gemaakt waarbij onze energie ons zou leiden. We hadden een paar dingen op onze wensenlijst gezet, zoals eten bij Taco Bell en een foto maken bij het Vegas Sign.
Twee weken later stonden we al op de luchthaven van Schiphol en begon onze magische en legendarische reis naar onze stad. We hebben genoten en het maximale uit onze reis gehaald. We voelden ons fantastisch en hebben memorabele herinneringen gemaakt, waarover ik mooi nostalgische verhalen kan vertellen.
Ik ben namelijk al 33 keer naar deze stad geweest met bijzondere mensen die ook belangrijk zijn geweest in het leven van onze dochter, zoals haar opa en mijn moeder, die allebei niet meer leven. Deze reis was ook een trip down memory lane om de cirkel helemaal rond te maken als het om Las Vegas gaat.
De stad is enorm en er is zoveel te zien en te doen. We besloten om veel casino's te bezoeken en uiteraard te gaan gokken. Toen we in het Bellagio waren, werd Rosa 21 jaar! En natuurlijk moest er toen een gokje gewaagd worden.
Ik neem je graag mee naar 5 geweldige ervaringen die we hebben beleefd. In Vegas kun je je maanden vermaken; ze blijven innoveren zodat je je nooit hoeft te vervelen. Het is wel belangrijk om een flinke portemonnee mee te nemen, want Las Vegas is niet meer zo goedkoop.
Acht jaar geleden lagen Rosa en ik samen in het grote zwembad van het hotelresort South Point. Dit hotel ligt niet centraal, maar is een prima locatie als je van Vegas wilt genieten zonder al die gekte op de Strip.
We waren lekker aan het praten over het leven; dit was een periode waarin Rosa het lastig had. Ze had een grote operatie voor de boeg en ik was net begonnen met Onetime. Ik zei: "Ooit, als jij je vleugels kan uitslaan en ik met Onetime mijn ding kan doen (legalisering van de online kansspelmarkt), neem ik je mee naar onze stad als volwassen vrouw."
Bij het begin van onze reis wilde ik absoluut terug naar South Point, waar we ook één nachtje hadden geslapen. Terug naar de plek waar ik met haar deze afspraak had gemaakt. Het bijzondere is dat we een dag later in het zwembad van het prachtige Bellagio lagen en we daar een nieuwe afspraak hebben gemaakt.
"Ooit gaan we samen weer terug als Rosa haar uitdaging in het leven heeft overwonnen." Uiteraard beginnen we dan weer in het zwembad, maar nu van het Bellagio.
Voor mij persoonlijk is eten altijd een belangrijk onderdeel in deze fantastische stad. Op het programma staat voor mij altijd taco's, sushi, Orange Chicken en hotdogs.
De grote bonus is het zoeken naar sneeuwkrab! Eten in deze stad kan relatief goedkoop of extreem duur zijn. Voor elk budget is er wel iets te vinden om je buik te vullen. En dat hebben we gedaan, van een ontbijt scoren bij Starbucks om deze op te eten terwijl we de leukste gokkasten aanvallen! Beter kan bijna niet.
Rosa mocht eerder natuurlijk nooit gokken in Las Vegas, dit mag pas vanaf je 21ste. Nou, ze was 21 geworden en stond al binnen enkele minuten te spelen bij de tafelspelen van Bellagio. We hebben de daaropvolgende dagen bijna 30 casino's bezocht en overal een gokje gewaagd met de beproefde tactiek van "hit and run".
Ze heeft ongetwijfeld de genen van haar vader, genietend van het spel, de mensen en niet zozeer van de inzet. Puur entertainment, waarbij de interactie tussen spelers en dealers het belangrijkste aspect is. Ik heb haar veel casinospellen uitgelegd en geleerd, van Craps tot Casino War.
Als je door zo'n stad wandelt en hier en daar stilstaat, ontmoet je de meest fascinerende mensen. Ons verhaal was natuurlijk geweldig en daar sloegen de meeste mensen ook hard op aan. En als je dan ook nog een leuk jasje aan hebt en dochterlief gouden schoenen draagt, is het natuurlijk een feest.
We hebben met veel mensen gesproken en vooral de energie gevoeld. De high fives vlogen door de lucht en we kunnen oprecht zeggen: we love The Americans in Vegas!
We komen uit het saaie Drenthe, weinig mensen in onze omgeving begrijpen dat we zo gek zijn op deze fascinerende stad. Maar we krijgen energie van Las Vegas en zien de mogelijkheden die het leven ons te bieden heeft.
We hebben gekke filmpjes opgenomen voor het thuisfront, familie, vrienden en mensen die ons dierbaar zijn. Van die bijzondere, gekke momentjes waar wij zo gelukkig van worden, om te proberen onze energie over te brengen aan mensen die denken dat we gek zijn. En ja, gek zijn we, knettergek!
De voorpret was kort maar krachtig. "Pa, volgende week zitten we in Vegas, wat zullen we dan allemaal al gedaan hebben?"
De napret geeft zo'n fijn gevoel; we hebben foto's en filmpjes en vooral prachtige, intense herinneringen. Het was voor mij echt onbetaalbaar. Op de een of andere manier klopte het helemaal en ben ik een trotse vader.
Een-op-een met je kind zo'n avontuur beleven, had ik nog nooit eerder gedaan. Ik ben dankbaar dat ik dit kon en mocht doen en hopelijk komt er ooit nog een toegift.
geplaatst in 
