Mijn eerste reis naar Curacao was in 1993 en we sliepen toen in het luxe resort, Holiday Beach. Hier speelde ik mijn eerste potje Caribbean Stud Poker. En heb ik de eerste dollars in de Ascot paarden machine gestopt, die we nog steeds in Nederland tegen komen.
Deze tijd staat mij nog zo goed bij en als ik 25 jaar later het resort weer inloop herken ik meteen een aantal zaken. Het resort is er wel behoorlijk op achteruit gegaan en helaas ook het bijhorende casino is niet wat het geweest is.
Er is een ingang, rechtstreeks vanuit het hotel, maar deze deur zit nog op slot als ik het casino in wil. Er is niemand die even komt helpen en ik besluit het via de buitenkant te proberen.
Via de hoofdingang loop ik het verpauperde casino in en word ik opgewacht door twee oude chagrijnige en passieloze bewakers. Ze kijken mij niet eens aan en zullen ongetwijfeld denken, ‘daar heb je weer zo'n toerist'.
Het is nog relatief vroeg en dit is mijn tweede casino bezoek in Curacao deze dag. De dames en vrienden halen even een drankje bij Danny's, dat hier om de hoek zit. Zo kan ik even in 25 minuten dit casino reviewen en dat is geen enkel probleem. De rode draad is ‘vergane glorie', oude speelautomaten en een rommeltje.
Het is een oud casino, en die hebben altijd haar eigen vaste clientèle en daar vaart een casino goed bij. Veel gokkers hebben gewoon hun vaste plekken om te gokken, omdat ze bijvoorbeeld het personeel goed kennen of de andere gasten. Ook het feit dat veel mensen graag dezelfde gokkast spelen, omdat ze daar een goed gevoel bij hebben is belangrijk.
Ik zie hier zo'n tien spelers, voornamelijk vrouwelijke liefhebbers van gokkasten. De speeltafels zijn nog niet open en dat zal pas vanavond gebeuren. Je kan je drankje bij een aparte selfservice bar ophalen en het enige personeel zie ik achter de kassa zitten. Was dit nu de magische plek van 25 jaar geleden?
Ik probeer een aantal machines uit, maar ik word er totaal niet vrolijk van. Je vraagt je af wie hier wel vrolijk wordt om te gokken.
Ik gok een beetje plichtmatig en kom uit bij een virtuele roulette. Ik pak daar een heel klein winstje, zodat ik dit casino in ieder geval met een paar dollar winst kan verlaten.
Later op de dag rijden we in een rijk gebied langs met beveiligde villa's. Onze vrienden zeggen dat hier de eigenaar woont van het oude Holliday Beach resort, wat ze jaren geleden verkocht hebben. Alleen het casino hebben ze nog aangehouden en ik snap wel waarom.
Een koe die je niet verzorgd maar wel kan melken, dat is het Holliday Beach & Casino resort! Als ik de recensies lees over dit complex word je er niet echt vrolijk van.
Ik kan vertellen over de bingo, die hier regelmatig is, of dat je er roulette kan spelen vanaf $0.50 (vanaf 19:00 uur). Maar ik kan je beter vertellen dat je dit casino beter niet kan bezoeken en beter kan genieten van het zonnetje en de mooie dingen van Curacao.
Het is diep triest hoe ze dit casino runnen en om de woorden van Gerard Joling te gebruiken ‘Met gierende banden naar huis'. Ik word bij de uitgang weer totaal genegeerd en ik ben blij dat ik weer naar buiten kan.
Een aantal jaar geleden is dit casino failliet gegaan. Zoals ook al in de review te lezen is, werd er helemaal geen aandacht meer geschonken in dit casino en was het begin van het einde.
Dit mooie resort in Otrobanda zal binnenkort weer open gaan, zonder casino.
Curacao heeft in totaal 14 plekken waar casino's zijn om te mogen gokken.