Casino's hebben een enorme aantrekkingskracht op mij. De lichtjes, geluiden en geuren brengen mij in een soort van heerlijke trance.
Ik was in de jaren '90 kind aan huis in het Holland Casino Amsterdam Centrum. Dit kwam vooral om ik zo gek was op het edele kaartspel poker. Met solide en saai spel kon ik zo ook nog een paar centen verdienen.
Het Holland Casino in Amsterdam is één van de grotere Holland Casino vestigingen en ik kan de inrichting dromen. Zo nu en dan is er een verbouwing of worden er zaken weer omgegooid. En zo hoort het natuurlijk ook.
Toch was er één plek waar ik nog nooit geweest was in het Holland Casino. En dat was de High Limit Area, ook wel de Cercle Privé genoemd. Dit is een speciale plek waarbij VIP-gasten in alle rust een gokje kunnen wagen.
Het grote verschil is dat de minimale inzetten bij blackjack, Baccarat en Roulette een stuk hoger liggen dan in de gewone speelzaal.
In Las Vegas noemen ze dit de High Limit Area. En hier kan je de rijke spelers terug vinden: de zogenaamde 'High rollers'. Je hebt een high limit room in meerdere vestigingen van Holland Casino, waaronder in Breda en Scheveningen.
In Hilversum haalden wij altijd onze shoarma bij Oase. Deze tent werd gerund door een zeer vriendelijke Egyptische meneer waar we goed contact mee hadden. Onder het genot van een colaatje en een klein broodje shoarma waren we hier regelmatig te vinden.
In de shoarmatent stond vroeger ook één speelautomaat. En ik zag de eigenaar er soms wel eens op spelen. Dit vond ik altijd bijzonder: personeel of eigenaren die hun eigen gokkasten aan het bespelen waren.
Maar dit is net zoals in het casino, veel croupiers houden zelf ook van kansspelen. Zij zijn dan ook in andere casino's in het buitenland terug te vinden.
We gingen vaak na ons bezoek in het Holland Casino nog even langs de Oase om daar een lekker broodje te scoren. Zeker als we met een winstje het casino verlaten hadden. En dat vertelden we dan ook graag tegen de eigenaar.
De eigenaar vertelde dat hij zelf ook wel eens een gokje waagde in het Holland Casino en dan graag blackjack speelde. Zelf was ik in die periode ook gek van het blackjackspel. En zo hadden we snel een extra klik.
Samen met mijn vriendin had ik een middag gespeeld in het Holland Casino en gingen we terug naar huis. Ons avondeten bestond uit een shoarmaschotel. En zo kwamen we weer terecht bij de shoarmatent.
We vertelden hem dat we hadden gespeeld in Amsterdam en dat wilde hij ook wel eens doen. Hij vroeg of we hem niet even naar Amsterdam konden brengen met de auto. Daar hadden we wel oren naar en zo reden we met zijn drieën terug naar Amsterdam.
Hij nam ons mee de Cercle Privé in. Ik kan me het ongemakkelijke gevoel nog goed herinneren aangezien wij echte 'low rollers' waren.
De gastheer bij de ingang vroeg meteen wat we kwamen doen. Maar onze kennis zei dat we bij hem hoorden. Hij nam plaats achter de lege blackjack-tafel en ik moest naast hem zitten.
Hij pakte uit zijn borstzakje een stapel honderdguldenbiljetten en wisselde die om. Hij speelde zijn eigen box en die van mij met 100 gulden inzet per ronde. Ik kan mijn gedachten nog wel herinneren: 'ik ga later als ik groot ben ook een shoarmatent beginnen.'
Het zat deze avond niet mee voor onze vriend en telkens weer pakte hij uit zijn borstzak nieuwe briefjes van 100 gulden. Mijn hart ging tekeer en ik had gokken met zulke bedragen nog niet eerder meegemaakt.
We hebben het hier over een periode van meer dan 25 jaar geleden. Het was mijn vuurdoop in de Cercle Privé waarbij ik zelf niks van mijn eigen geld verloor. Onze Egyptische vriend ging helemaal los. Hij verhoogde zijn inzetten en wij wisten niet wat we zagen.
Alles wat hij bij zich had is achtergebleven in de Cercle Privé. Op de terugweg naar huis was het dan ook doodstil in de auto.
We dropten hem af in de beste shoarmazaak van Hilversum. En niet lang daarna zijn we verhuisd naar een andere woonplaats. Soms dwalen mijn gedachten nog af naar hem, wat zou er van hem geworden zijn?