De opening van het derde Nederlandse casino in Scheveningen in 1980 was indrukwekkend, nadat ‘de stichting’ (nu Holland Casino) er in slaagde om van Zandvoort een internationaal aansprekend casino te maken, gevolgd door ‘Valkenburg’, strategisch gepland in haar bereikbaarheid vanuit 3 landen.
Het zojuist volledig gerenoveerde Kurhaus in Scheveningen opende een casino van ruim 8.000 m², met een cercle privé en een 5 sterren restaurant. Ambitieus, maar passend in de plannen zoals algemeen directeur Nico de Rooij die voor de lange termijn had. ‘Casino Scheveningen’ moest een paradepaardje worden, in een geheel hersteld Scheveningen. Al spoedig bleek dat ‘Scheveningen’ een gouden greep was, bezoekersaantallen sloegen de prognoses om de oren. Niet alleen voorzag casino Scheveningen in een regionale behoefte, tevens kon justitie de plannen om een vinger te krijgen achter het ‘illegale gokcircuit’ in de randstad realiseren.
Het personeel was voor een deel weer geworven in de ons omringende landen, maar inmiddels groeide ook de ervaring bij de Nederlandse croupiers, die inmiddels konden bogen op een 5-tal jaren ervaring. Er waren veel leidinggevende medewerkers nodig, en er werden keuzes gemaakt. Helaas blijken sommige keuzes de verkeerde, er werd een enorme fraude ontdekt. Groot nieuws indertijd; de voorpagina’s schreven in chocoladeletters over ‘het casino’..
Inmiddels was Algemeen directeur Nico de Rooij vervangen door Joop Kroes, en die kreeg deze kwestie op z’n boterham. Er moesten grote veranderingen worden doorgevoerd om toekomstige fraudes te voorkomen. Er kwamen camera’s, speciale observanten werden getraind. Beveiligers werden opgeleid tot croupier en administratieve systemen werden herzien.
Al die tijd was ik actief in de opleidingen, het opleidingscentrum was aan de Scheveningse boulevard, onder de terrassen van het Kurhaus. We ontwikkelden nieuwe methoden, met gebruik van video werd de ‘performance’ van croupiers ‘ge-fine-tuned’, met behulp van de computer werden croupiers getraind snel te leren rekenen. Stel je voor, het was 1980; computers als ‘commodore’ bestonden uit een beeldscherm en een soort cassette-recorder, waarop per cassette zómaar een hoeveelheid van 65.000 bytes stond! Collega Koos Henken maakte een programma, en al snel bleek dat door onze innovaties de opleidingstijd voor een croupier kon worden teruggebracht van 6 maanden naar 3.
Eerder noemde ik het verloop bij het leidinggevende personeel; velen waren betrapt, ontslagen en vervolgd. Er moesten zo spoedig mogelijk Nederlandse leidinggevenden komen, een uitdaging voor mij om een trainingsprogramma te ontwikkelen dat jonge mensen moest helpen om te gaan met de dagelijkse praktijk van medewerkers aansturen, conflict hanteren en organiseren. Dit trainingsprogramma voerden we uit, en gebruikten de training tevens om al het speltechnische personeel op één lijn te krijgen. De syllabus die ik maakte was een 80 pagina dik boekwerk.
Járen later, in de jaren ’90 kwamen de ervaren leidinggevenden een paar keer per jaar bijeen om de nieuwste ontwikkelingen in bedrijfsvoering, management enz. aan te scherpen. Inmiddels had een bureau de dure opleidingen voor Holland Casino ter hand genomen, en zoals gezegd kwamen een paar keer per jaar een dag of 3 bijeen. Stel je voor; duur hotel, allemaal slapen en eten, en trainingen, rollenspelen enz. De methoden stonden in een syllabus.. Tikt een collega me aan: “André, ik kén die syllabus!” Tja, ‘het bureau’ was het copyright even vergeten.