Iedereen die de casino’s in Nederland kende in de beginjaren zal momenten van herkenning hebben als ik een paar herinneringen weer eens ophaal.
In deze donkere, onzekere tijden hoop ik nog eens een moment van herkenning aan u te ontlokken, uiteraard vooral bij de vele collega’s waarmee ik mocht samenwerken, maar ook bij vele ‘volgers’.
Aan de Franse Roulette was de voertaal, uiteraard, Frans. Daartoe kregen we op de cursus een flinke lijst met prachtige Franse volzinnen die we uit het hoofd moesten leren, zoals: voulez-vous avoir l'amabilité de déplacer votre chaise un peu à gauche s'il vous plait? Een zin die ik overigens aan tafel nooit heb gebruikt, de meeste gasten zouden het toch niet begrepen hebben.
Uitzondering was tante Liesje die haar annonces altijd in het Frans deed. Ze veranderde haar spelletje nog wel eens en werd dan een beetje boos als je een stukje verkeerd plaatste. Maar niemand kon zo mooi als zij het l'avant-dernier carré zeggen…..
Na een enorme fraude in de casino’s moest er noodgedwongen een nieuwe directeur in Scheveningen worden gezocht. De keus viel op een gepensioneerde casinodirecteur uit Bad Neuenahr, Heinrich G.J. Hübbe.
In de tijd dat Dhr. Hübbe de scepter zwaaide in Scheveningen deed ik meestal opleidingen. Zodoende was ik dagelijks al vroeg in het casino. Vaak zag ik Dhr. Hübbe dan ook al, altijd druk. Die opleidingen vond hij maar niks en vond de laatste lichting ook niks.
Toen hij mij meldde dat Rob Blok er direct uit moest, werd ik boos. Hij had zoals gewoonlijk z'n stem ook al verheven. Ik was echter als oud-reisleider bij Neckermann und Reisen wel wat gewend, en wist dat als een Duitser z’n stem verheft je dit ook moet doen. Ed Blansjaar en Coos Hübscher kwamen kijken of we elkaar niet te lijf gingen…
's Avonds dronken Hübbe en ik het af. Borreltje, biertje, borreltje, biertje enz. In die kroeg gingen we steeds harder schreeuwen, tot een uur of 4. De volgende ochtend om 08.30 (dezelfde ochtend dus…) hadden we een ontvangst in het casino voor 180 registeraccountants. Dhr. Hübbe en ik keken elkaar aan en lachten.
Bij z'n 35 jarig jubileum schonk ik hem een 4 kilo zware vierkante, massieve ijzeren staaf, met standaard. Erin had ik laten graveren: “Het staal wordt in het vuur gehard”.. H. G. J. Hübbe, 35 jaar croupier. Altijd recht door zee (maar bij z'n afscheid kwam ik niet, hij was een klasse croupier, maar een “lousy manager”)..
Zó… Rust zacht, Heinrich Hübbe….
Met dit blad liep ik in 1996 over de “gokbeurs” in Londen (waarin bij het nietje een artikel over mijn Roemeense casino):
Kwam ik onder leiding van toenmalig directeur vestigingen Hans van Holten de complete casinodirectie tegen met óók zo'n blad onder de arm. Die zagen mijn badge: “CEO Casino Royal”…
Zijn ze een ontslagprocedure gestart, ik had nevenactiviteiten. Uiteraard verloor HC de procedure, dus kon ik ‘vangen'. Tja, moet je zaalchefs maar geen 4-daagse werkweek geven. Maar het kwam wel goed uit! Later kwam ik Hans van Holten tegen in Casino Amsterdam (ja, die op het Rembrandtplein). Hij kwam solliciteren (en de eigenaar had bij MIJ gesolliciteerd)!
Op het einde van m'n carrière bij Holland Casino was ik al doende met het starten van business in Roemenië.
Stel je voor, dagelijks bezoekersaantal tussen twee- en drieduizend spelers! In alle Bingo's ging er wekelijks een auto uit.
Ik kwam vaak zó uit het vliegtuig, na een late dienst; dagje geruild. Zo, vier dagen Roemenië. Binnen het land zo'n 1000 km reizen (busje van m'n bedrijf mét chauffeur) tussen m'n bingovestigingen. We introduceerden Bingo op nationale TV (geen méns op straat).
Op een avond in Rotterdam had ik late dienst, en ging de telefoon. Er was een winnaar in één van m'n Bingozalen in Roemenië, die had 100 miljoen Lei gewonnen. De grootste prijs ooit in Roemenië uitgekeerd. De winnaar was een weduwnaar met 3 kleine kinderen. Dit haalde de wereldpers, zelfs CNN. Ik hield het niet droog… Maar netjes wel de dienst afgemaakt hoor!
P.S. Op het moment van de foto kende ik haar nog niet, maar de dame aan mijn rechterhand is al 24 jaar mijn vrouw.
Eén van de mensen die de meeste indruk op me hebben nagelaten tijdens m'n casinojaren is toch wel mevrouw Lenie Horneman-van Leeuwen. Altijd als het 28 juli wordt moet ik aan haar denken, het was haar verjaardag.
Mevrouw van Leeuwen, zoals we haar in het casino in Rotterdam kenden, was een regelmatige middaggast en had plezier in het spel, ze was ook niet onbekend in het pre-Holland Casino tijdperk. Ze hield van een gokje en het gezelschap in het gezellige ‘casino Hilton'. Al jaren weduwe, zelfs dubbele weduwe. Ze was overlevende van Auschwitz, waar ze haar eerste echtgenoot en twee jongens verloor. Hertrouwd in 1950, helaas overleed deze echtgenoot enige jaren later.
Ze vond het heerlijk als ik elk jaar (zo van 1984 tot 1990) even langs kwam aan de Bergschelaan met bloemen en een wit wijntje. Haar grap: “o, pas op met die wijn meneer Jansen, een dronken vrouw is een engel in bed” heb ik nog vaak herhaald. De laatste keer dat ik haar bloemen bracht was haar 98e verjaardag. Ik zie de magere armpjes (met het nummer), haar oude handen en haar lieve gezicht met haar guitige ogen nog vaak voor me.
Ik heb veel van Lenie geleerd. Rust zacht, lieve mevrouw van Leeuwen.
Er was een periode dat zaalchefs zich naar eigen smaak kleedden. De pochette kwam zowaar terug! Meestal droegen we een passende kleur bij de das, soms zelfs twee uiteraard zuiver zijden doekjes in de pochette. Collega Marc Scheffers vond dat maar niks en dat wíst ik. Voor de zekerheid maar een stuk of 30 extra gekleurde doekjes eraan vastgeknoopt. Stond niet ík voor gek toen hij eraan trok, maar híj!
Foto: André Jansen, Willem Staat, Pauline Vroom, Arnold Camfferman. Michael Bouman en Jan Rietman in de Kuip, Feyenoord-Ajax 1986.
We hadden parachutisten in smoking, er werden grote ballonnen op het publiek neergelaten, een banner werd het veld opgedragen, vlaggen boven op het hele stadion, en de lunch aangeboden aan vips en spelers. 's Avonds zat casino Hilton vol. Een ommezwaai in de bezoekersaantallen.
Rest me u allen fijne feestdagen te wensen
Graag tot ziens bij m’n OneTime columns in 2022.
André Jansen
geplaatst in 
