Het Nederlands Elftal: de droom voor iedere voetballer, jong of wat ouder. Helaas is het niet voor iedereen weggelegd om in een bomvol stadion met het Oranje-legioen op de tribunes het veld op te lopen voor het spelen van een interland.
Gelukkig zijn er ook manieren om op een andere wijze met het Nederlands Elftal te winnen. Bijvoorbeeld door te wedden op het Nederlands Elftal.
Om de zomer heerst er doorgaans in juni een uitgelaten sfeer in Nederland. Huizen, tuinen en zelfs complete straten worden uitgedost met allerhande Oranje prullaria om onze steun aan het nationale voetbalelftal te laten blijken.
Eens in de vier wordt het wereldkampioenschap voetbal voor landenteams georganiseerd en eveneens om de vier jaar vindt het Europese voetbalkampioenschap plaats. Twee toernooien waar het Nederlands Elftal vaak aan meedoet en waar het geregeld hoge ogen gooit.
De laatste jaren was dat overigens anders. Het EK 2020 werd een jaar uitgesteld door de coronapandemie en is het eerste toernooi sinds het WK 2014 waar Oranje zich voor heeft gekwalificeerd. Inmiddels zijn we een EK en een WK (2022) verder en kunnen we ons dus alweer gaan voorbereiden op het EK 2024 in Duitsland.
Wedden op het Nederlands Elftal verhoogd de spanning van een interland alleen nog maar meer. Zeker als het gaat om een weddenschap op een wedstrijd in het kader van een eindronde van het EK of WK.
Vanzelfsprekend kun je wedden op het resultaat van een wedstrijd met een 1X2-weddenschap. In de groepsfase kunnen wedstrijden nog in een gelijkspel eindigen. In de knock-outfase van het toernooi kan dit vanzelfsprekend niet meer.
Overige weddenschappen waarop je kunt wedden voor het Nederlands Elftal zijn correcte score weddenschappen. Je kunt er hierbij voor kiezen om een exacte uitslag te voorspellen, maar je kunt er ook voor kiezen om een rijtje met uitslagen te selecteren. Dan maak je meer kans dat de daadwerkelijke uitslag er tussen zit.
De odds voor een correcte scorecombinatie zijn natuurlijk wel iets lager dan voor een exacte voorspelling. De kans dat de bookmaker je immers moet uitbetalen is groter.
Populaire weddenschappen als BTTS (both teams to score) en under/over doelpunten ontbreken vanzelfsprekend ook niet. Under/over weddenschappen kun je van +0.5 tot +5.5 selecteren. Denk je dat Oranje veel gaat scoren? Dan is deze weddenschap zeker iets voor jou.
Net zoals voetballers zijn ook een speler van sportweddenschappen niet allemaal hetzelfde. De ene speler is wat offensiever ingesteld en wil wat meer risico nemen, de ander is juist wat meer defensief en speelt wat meer behoudend.
Wanneer je een wat meer defensieve speler bent kun je door in te zetten op een dubbele kans of een draw no bet je winstkansen op een weddenschap verhogen. Je neemt dan genoegen met lagere odds. Daarmee koop je echter wel meer zekerheid.
Voor offensieve spelers zijn er handicap weddenschappen af te sluiten waarbij je één van beide teams op een virtuele achterstand of juist een voorsprong zet. Doordat er dan op het veld vaker gescoord moet worden voordat je jouw weddenschap wint, betaalt de bookmaker je hogere odds uit.
Denk jij dat het Nederlands Elftal een goede kans maakt om kampioen te worden? Of denk je juist dat het elftal van de Oranje Leeuwen al in een vroeg stadium uitgeschakeld gaat worden? Op beide voorspellingen kun je een weddenschap afsluiten. We zetten hieronder een aantal weddenschappen voor je op een rijtje.
Wanneer je denkt dat Nederland kampioen gaat worden, dan is een goed moment om te wedden op het Nederlands Elftal voordat het toernooi begint. De meeste bookmakers zijn er immers meestal nog niet van overtuigd dat Nederland ver gaat komen op het komende toernooi. Wanneer Oranje in vorm blijkt, kunnen de odds gedurende het toernooi flink veranderen.
Wanneer je niet zeker weet of Nederland kampioen gaat worden, kun je ook een voorspelling doen dat Nederland de finale gaat halen. Hiermee heb je 50% meer kans dat je voorspelling klopt. Dat gaat natuurlijk wel ten koste van je odds.
Wanneer je een glazen bol heb en beide finalisten al kunt voorspellen, dan ben je helemaal spekkoper. Correct voorspelde finales zijn serieus geld waard.
Naast een weddenschap op de winnaar of de finalisten van het toernooi bieden veel bookmakers je ook vooraf al de mogelijkheid om te wedden op welk land zich als groepswinnaar voor de knock-out fase van het toernooi plaatst.
Een alternatief voor deze weddenschap is het wedden op de eindstand in de groep waarbij je een precieze voorspelling doet welk land de groep wint en welk land als tweede eindigt. Deze weddenschap is moeilijk en dus hoger gequoteerd dan een voorspelling welke landen sowieso doorgaan naar de volgende ronde.
Het verschil tussen deze weddenschappen is dat het in het laatste geval niet gaat om de klassering in de groep, maar dat doorgaan het enige criterium is. Dat kan dus ook als een van de beste nummers drie zijn.
Je kunt overigens ook inzetten op individuele landen in een ja/nee weddenschap of ze naar de volgende ronde doorgaan, los van de groep waarin deze landen spelen.
Een andere wedmogelijkheid die je bij een voetbaltoernooi hebt, is dat je kunt wedden op wanneer een team uitgeschakeld gaat worden. Wanneer je bijvoorbeeld verwacht dat Nederland in de achtste finales al uitgeschakeld wordt, dan kun je daar op inzetten.
Bij verschillende bookmakers kun je er ook voor kiezen om te wedden op head-to-head weddenschappen. In deze weddenschappen bepaal je uit een voorgeselecteerd paar het land, bijvoorbeeld Nederland, dat volgens jou het verst in het toernooi gaat komen.
Ben jij er van overtuigd dat Nederland kampioen gaat worden? Dan kun je in deze head to head weddenschappen alle paren met Nederland selecteren en daar op inzetten.
Het Nederlands Elftal bestaat vele malen langer dan dat er in Nederland professioneel gevoetbald wordt. Al in 1905 werd er een selectie van de beste voetballers van ons land gemaakt en werden er interlands gespeeld.
De allereerste interland van het Nederlands Elftal vond plaats op 30 april 1905. De tegenstander was België. De wedstrijd werd gespeeld in Antwerpen. Nederland won met 1-4. Eduard de Neve scoorde alle vier de Nederlandse doelpunten.
In 1908 deed het Nederlands Elftal mee aan de Olympische Spelen. De Spelen vonden plaats in Londen. Oranje won brons. In de wedstrijd om de derde plaats werd er gewonnen van Zweden. Vier jaar later, bij Olympische Spelen van 1912 in Zweden werd die prestatie herhaald.
In 1934 waagde Nederland zich onder leiding van de Britse bondscoach Glendenning aan kwalificatie voor de tweede editie van het Wereldkampioenschap voor landenteams dat in Italië georganiseerd werd.
Oranje kwalificeerde zich, maar werd direct in de eerste ronde uitgeschakeld. In 1938 werd er eveneens deelgenomen aan het WK, maar voor het tweede toernooi op rij werd het Nederlands Elftal direct uitgeschakeld.
Daarna volgde de Tweede Wereldoorlog er werden er geen kwalificatieronden en eindtoernooien georganiseerd. In 1950 werd de draad door de FIFA weer opgepakt, maar Nederland deed geen poging om zich te kwalificeren voor de toernooien van 1950 en 1954. Pas na de invoering van het betaalde voetbal wilde de KNVB weer meedoen op internationaal niveau.
Dat resulteerde overigens niet in het gewenste resultaat. In 1958, 1962, 1966 en 1970 ontbrak Oranje op het WK-eindtoernooi. Ondertussen was de UEFA begonnen met het organiseren van EK’s. De eerste editie van het Europese Kampioenschap vond plaats in 1960. Oranje ontbrak. Net zoals het zou ontbreken in 1964, 1968 en 1972.
De ommekeer voor het Nederlands Elftal kwam in 1972/73. Onder leiding van bondscoach Rinus Michels, sterspeler Johan Cruijff en toppers als Johan Neeskens, Johnny Rep, Willem van Hanegem en Arie Haan, werden de internationale successen die Ajax en Feyenoord boekte doorvertaald naar het Nederlands Elftal.
Het team kwalificeerde zich voor het WK 1974 in West-Duitsland en speelde daar het Totaalvoetbal dat Michels eerder bij Ajax introduceerde. In de eerste ronde van het toernooi rekende het Nederlands Elftal af met Uruguay (0-2) en Bulgarije (1-4). Er werd met 0-0 gelijkgespeeld tegen Zweden. De grote mannen in deze eerste groepsfase waren Johnny Rep en Johan Neeskens, die respectievelijk drie en twee keer scoorden.
Johan Cruijff schitterde in de tweede groepsfase. In de eerste wedstrijd tegen Argentinië scoorde hij tweemaal. Daarmee had hij een belangrijk aandeel in de 4-0 overwinning. Vervolgens werd er met twee keer 2-0 gewonnen van de DDR en Brazilië en stond Nederland in de WK-finale!
De eindstrijd werd gespeeld in het Olympia Stadion in München en Nederland speelde het beste voetbal van toernooi en waande zich al wereldkampioen. Dat gevoel werd versterkt toen de bal al na twee minuten op de stip ging. Johan Neeskens benutte de strafschop en Oranje was in euforie.
Na vijfentwintig minuten spelen kreeg echter Duitsland ook een strafschop. Paul Breitner faalde oog in oog met keeper Jan Jongbloed niet: 1-1. Vlak voor rust kreeg het Nederlands Elftal de deksel op de neus. Spits Gerd Müller scoorde en wat Oranje in de tweede helft ook probeerde, gescoord werd er niet meer. West-Duitsland was wereldkampioen en Nederland opgezadeld met een nationaal trauma.
De generatie Cruijff kwalificeerde zich onder de nieuwe bondscoach George Knobel voor het EK 1976. In die tijd bestond de eindronde van EK nog slechts uit een halve finale en een finale. Nederland lootte in de halve finale tegen Tsjechoslowakije. De andere halve finale was West-Duitsland – Joegoslavië.
Nederland was er op gebrand om revanche te nemen voor de verloren WK-finale van twee jaar eerder, maar struikelde in haar ambitie om de finale te halen over de eerste horde. Tsjechoslowakije won met 3-1 en Oranje keerde met een nieuwe deceptie huiswaarts.
Knobel vertrok na het EK en werd opgevolgd door Jan Zwartkruis. Omdat Zwartkruis echter nog werkte voor het Ministerie van Defensie wilde hij geen fulltime bondscoach worden. Daarop werd de Oostenrijker Ernst Happel als nieuwe bondscoach aangesteld. Onder Happel kwalificeerde Oranje zich voor het WK 1978 in Argentinië.
Voorafgaand aan het WK was er een hoop consternatie rondom Oranje. Zo zegden sterspelers Johan Cruijff en Wim van Hanegem af voor het WK. Toch stonden er in de eerste groepswedstrijden tegen Iran en Peru negen spelers op het veld die de WK-finale vier jaar eerder speelden.
Van Iran werd met 3-0 gewonnen, tegen Peru met 0-0 gelijkgespeeld. De laatste groepswedstrijd met 3-2 van Schotland verloren. Desondanks plaatste Oranje zich als nummer 2 in de poule voor de volgende ronde.
Ook op de WK werd de halve finale in een groepsvorm gespeeld. Nederland kwam in deze tweede poulefase in een groep met Italië, West-Duitsland en Oostenrijk. De wedstrijd tegen Oostenrijk werd met 5-1 gewonnen. Tegen West-Duitsland werd met 2-2 gelijk gespeeld door een late gelijkmaker van René van de Kerkhof.
De allesbeslissende wedstrijd tegen Italië werd met 1-2 gewonnen. Ernie Brandts scoorde twee keer. Eén keer in eigen doel en één keer in het goede doel. Nederland behaalde door deze overwinning opnieuw de WK-finale.
Voor het tweede toernooi op rij speelde Nederland de WK-finale tegen het thuisland en voor de tweede keer moest Oranje toezien dat de tegenstander er met de wereldtitel vandoor ging. Mario Kempes zette Argentinië al vroeg in de wedstrijd op voorsprong, waarna het tot de 83e minuut duurde voordat Dick Nanninga de gelijkmaker op het scorebord zette.
Rob Rensenbrink had Nederland in de absolute slotfase van de wedstrijd naar de wereldtitel kunnen schieten, maar zijn schot trof de paal. In de noodzakelijke verlenging scoorde Argentinië nog twee keer.
Happel vertrok na het WK als bondscoach en Jan Zwartkruis keerde terug. Eén voor één haakten de spelers van de gouden jaren ‘70 af bij het Nederlands Elftal en hoewel het team zich nog kwalificeerde voor het EK 1980 kon het daar geen hoge ogen gooien. De nieuwe generatie internationals had tijd nodig.
De volgende drie toernooien, het WK 1982, het EK 1984 en het WK 1986 moest Oranje aan zich voorbij laten gaan. Vooral 1986 was pijnlijk. Nederland was tweede geworden in de kwalificatiepoule en moest een play-off spelen tegen België. In Brussel kwam Oranje al in de derde minuut met tien spelers te staan omdat Wim Kieft een rode kaart kreeg. Er werd met 1-0 verloren.
De return in Rotterdam bood voldoende perspectief om die opgelopen schade te herstellen. Oranje stond vijf minuten voor tijd met 2-0 voor door doelpunten van Peter Houtman en Rob de Wit. In de 85e minuut ging het echter mis toen Georges Grün de 2-1 binnenkopte. Belgë en niet Nederland ging naar het WK.
Nederland moest de wonden likken en bondscoach Leo Beenhakker stapte op. Hij werd opgevolgd door een oude bekende: Rinus Michels. Met Michels aan het roer kwalificeerde Nederland zich probleemloos voor het EK 1988.
In Duitsland begon Oranje met een valse noot door de eerste wedstrijd in de groepsfase met 1-0 van de Sovjet Unie te verliezen. Michels greep na de nederlaag in en wisselde voor het tweede groepsduel zijn spits. John Bosman moest plaats maken voor Marco van Basten. Van Basten stelde niet teleur en scoorde drie keer tegen Engeland. Oranje won met 3-1.
Nederland was er echter nog niet. Er moest in het derde en laatste groepsduel gewonnen worden van Ierland om de halve finale te bereiken. Wat Nederland ook probeerde, Ierland gaf geen krimp. In de 82e minuut vuurde Ronald Koeman een wanhoopsschot op het Ierse doel af. De bal kwam onderweg het hoofd van invaller Wim Kieft tegen en caramboleerde op meesterlijke wijze het Ierse doel in: 1-0.
Dat was voldoende. Nederland plaatste zich achter de Sovjet Unie als tweede voor de halve finale. Daarin moest het zich meten met gastland West-Duitsland. Eindelijk kreeg Nederland de kans op revanche waar het al sinds 1974 op loert. Zeker omdat de bondscoach van toen veertien jaar later opnieuw aan het roer van het Nederlands Elftal stond.
Het werd een epische wedstrijd op het scherpst van de snede in het Volkspark Stadion in Hamburg. Duitsland kwam door een benutte strafschop van Lothar Matthäus aan de leiding. Net als in de finale van 1974 kreeg ook Nederland een strafschop. Ook Ronald Koeman faalde niet.
Met nog enkele minuten te spelen kroonde Marco van Basten zich tot de Held van Hamburg door een voorzet van Jan Wouters al vallend achter de Duitse doelman Eike Immel te schieten: 2-1. Wraak was genomen.
In de finale die volgde trof Nederland opnieuw de Sovjet Unie. Door kopdoelpunt van Ruud Gullit voor de rust en de legendarische treffer van Van Basten erna, won Nederland haar eerste en tot dusver enige grote internationale hoofdprijs.
Als regerend Europees Kampioen was Nederland één van de topfavorieten om in 1990 wereldkampioen te worden in Italië. Rinus Michels was na het EK afgezwaaid als bondscoach en werkte inmiddels als technisch directeur voor de KNVB.
Zijn opvolger Thijs Libregts lag echter niet lekker in de groep en werd op aandringen van ‘de drie van Milaan’ (Ruud Gullit, Marco van Basten en Frank Rijkaard) voor het toernooi vervangen. De spelers wilden Johan Cruijff als nieuwe bondscoach, maar TD Michels koos voor Leo Beenhakker.
Boze tongen beweren dat Michels niet wilde dat zijn pupil Cruijff, met wie hij successen boekte bij Ajax, Oranje en FC Barcelona, het allerhoogste zou bereiken met het Nederlands Elftal: Wereldkampioen worden. Iets dat Michels zelf immers niet gelukt was.
Het WK 1990 werd een debacle. Na drie gelijke spelen in de poulefase, trof Oranje in de achtste finale opnieuw Duitsland. De 2-1 nederlaag was voldoende voor de uitschakeling van Oranje die verder herinnerd wordt door het spuugincident tussen Rijkaard en Rudi Völler.
Met Rinus Michels terug als bondscoach voor zijn laatste kunstje, plaatste Oranje zich probleemloos voor het EK 1992 in Zweden. De poulefase was voor Oranje peanuts. Er wordt gewonnen van Schotland en het gerenoveerde Duitsland. Tegen het GOS, de voormalige Sovjet Unie, werd 0-0 gelijk gespeeld. Het was meer dan voldoende voor een plaats in de halve finale.
Oranje moest het in de halve eindstrijd opnemen tegen Denemarken. Dat land had zich eigenlijk helemaal niet gekwalificeerd voor het eindtoernooi, maar was ter elfder ure opgeroepen omdat Joegoslavië vanwege een burgeroorlog niet deel kon nemen.
Zonder gedegen voorbereiding was het al een wonder dat Denemarken door de poulefase was gekomen. In de halve eindstrijd verweerden de Denen zich kranig. Henrik Larsen opende al in de zesde minuut de score. Dennis Bergkamp, een van de nieuwe Nederlandse sterren, scoorde na een kwart wedstrijd de gelijkmaker. Iets na het half uur waren het toch weer de Denen die op voorsprong kwamen. Opnieuw was Larsen de doelpuntenmaker.
Nederland leek uitgeschakeld te worden, maar met nog zes minuten op de klok scoorde Frank Rijkaard de gelijkmaker. In de verlenging die volgde werd niet gescoord. Strafschoppen moesten Oranje naar de eindstrijd leiden.
Oranje-keeper Hans van Breukelen had de reputatie om op beslissende momenten penalty's te kunnen stoppen, maar slaagde er niet in om een Deense strafschop te keren. Dat lukte de Deense keeper Peter Schmeichel wel. Hij stopte de strafschop van Marco van Basten en daarmee ging Denemarken en niet Nederland naar de finale.
Michels zwaaide af, nu definitief. Zijn assistent Dick Advocaat nam het stokje over. Hij moest een nieuw Nederlands elftal formeren. Spelers als Van Breukelen, Adri van Tiggelen, Van Basten en Gullit beëindigden hun interlandcarrière, al was er voor het vertrek naar de Verenigde Staten nog wel het een en ander te doen rondom Gullit, die aanvankelijk niet, toen weer wel geselecteerd was voor het WK, maar uiteindelijk niet meeging.
Advocaat plaatst zich zonder problemen voor het WK van '94 met een selectie vol nieuwe spelers zoals Ronald de Boer, Edwin van der Sar en Marc Overmars. Op het WK worden alle drie de groepswedstrijden gewonnen.
In de achtste finales wordt er afgerekend met Ierland. In de kwartfinale is de latere wereldkampioen Brazilië met 3-2 te sterk. Oranje boekt geen topresultaat, maar poetste met een deels vernieuwde selectie het geschonden blazoen van 1990 wel enigszins op.
Advocaat begint nog als bondscoach aan de kwalificatiereeks voor het EK 1996, maar kiest in januari 1995 voor een dienstverband bij PSV.
Zijn opvolger is Guus Hiddink. Hiddink plaatst zich voor het EK, maar krijgt vlak voor en op het toernooi te maken met flink wat incidenten. Vooral tussen spelers van het op dat moment zeer succesvolle Ajax botert het niet altijd even lekker.
Er is sprake van een verschil tussen de blanke en de donkere spelers. Dat conflict neemt men mee naar Oranje. Edgar Davids wordt tijdens het toernooi door Hiddink uit de selectie gezet.
Sportief is het een toernooi om snel te vergeten. Oranje gaat kansloos onderuit tegen Engeland (4-1), maar door die ene treffer, gescoord door Patrick Kluivert, plaatste het zich wel voor de kwartfinales. Daarin verloor het na strafschoppen van Frankrijk. Clarence Seedorf was de enige speler die miste.
Ook het WK 1998 eindigde in een desillusie na strafschoppen. Het toernooi begon al niet florissant met een 0-0 gelijkspel tegen België, waarbij spits Kluivert met een rode kaart uit het veld gestuurd werd, maar Oranje herpakte zich in de wedstrijd tegen Zuid-Korea. Deze werd met maar liefst 5-0 gewonnen.
Aan een 2-2 gelijkspel tegen Mexico had Oranje genoeg om zich te plaatsen voor de achtste finales. Daarin werd met 2-1 gewonnen van Joegoslavië door een laat winnend doelpunt van de terug in de genade aangenomen Edgar Davids.
In de kwartfinale werd eveneens met 2-1 gewonnen. Tegenstander was Argentinië. Kluivert opende in de twaalfde minuut de score, maar vijf minuten later lag de gelijkmaker achter keeper Edwin van der Sar via Claudio Lopez. In de tweede helft maakte Dennis Bergkamp op fenomenale wijze de winnende goal.
Het werd nog billenknijpen voor Oranje toen linksback Arthur Numan met twee keer geel dus rood van het veld werd gestuurd. In de slotfase moest echter ook Argentinië met tien man verder toen Ariel Ortega zich liet provoceren door Van der Sar.
In de halve finale moest Oranje het opnemen tegen regerend wereldkampioen Brazilië. Ronaldo zette de Brazilianen vlak na rust op voorsprong. Nederland viel aan en bracht Brazilië aan het wankelen, maar omvallen deden de wereldkampioenen niet. Tot Kluivert in de 87e minuut toch de gelijkmaker maakte.
In de verlenging werd niet gescoord en wederom moesten strafschoppen de beslissing gaan brengen. Ronald de Boer en Phillip Cocu misten hun strafschop en het WK zat er op voor Oranje, dat zich niet kon opladen voor de troostfinale tegen Kroatië en uiteindelijk genoegen moest nemen met de vierde plaats.
Twee gemiste strafschoppen zijn al erg, maar probeer er eens vijf te missen. Het lukte Nederland in de halve finale van het EK 2000. Dat toernooi vond plaats in Nederland en België. Daardoor was Nederland automatisch gekwalificeerd en kon het twee jaar toewerken naar het leveren van een topprestatie.
Nederland schakelde in dit toernooi echter zichzelf uit. In de groepsfase werd drie keer de volle buit gepakt (1-0 tegen Tsjechië, 3-0 tegen Denemarken en 3-2 tegen Frankrijk). In de kwartfinale wervelde Oranje tegen Joegoslavië. Het werd in de Rotterdamse Kuip maar liefst 6-1.
In de halve finale ging het vervolgens op een onwaarschijnlijke manier fout tegen Italië. Nederland domineerde en toen de Italiaan Zambrotta met rood van het veld gestuurd werd, leek het kat in het bakkie voor Oranje.
De ploeg miste echter in de reguliere speeltijd maar liefst twee strafschoppen. Aanvoerder Frank de Boer zag zijn inzet gestopt worden door de Italiaanse keeper Toldo, terwijl Patrick Kluivert zijn strafschop op de paal schoot.
De wedstrijd eindigde in 0-0 en opnieuw moesten die vermaledijde strafschoppen de winnaar gaan bepalen. Frank de Boer miste zijn tweede strafschop van de middag, Jaap Stam schoot de bal zo hoog over dat deze de bovenste ring van de Arena maar nipt miste en Paul Bosvelt stuitte op Toldo.
Vijf gemiste strafschoppen in één wedstrijd en het toernooi voor de gedoodverfde Europees Kampioen zat er op.
Bondscoach Frank Rijkaard zat na de verloren halve finale tegen Italië huilend in de spelersbus en nam niet veel later ontslag. Zijn opvolger was Louis van Gaal, de trainer die ontelbare successen met Ajax en FC Barcelona had geboekt. Met hem aan het roer moest Oranje een serieuze gooi naar de wereldtitel kunnen doen.
Het liep allemaal anders. Van Gaal wist zich niet eens te plaatsen voor het WK. Op een zeiknatte zaterdagmiddag in Ierland ging het door een doelpunt van Jason McAteer helemaal mis voor Oranje, dat voor het eerst sinds 1988 zou ontbreken op eindtoernooi.
Van Gaal hield de eer aan zichzelf en werd opgevolgd door Dick Advocaat, die aan zijn tweede termijn als bondscoach begon. Advocaat had de taak het Nederlands Elftal te verjongen. De generatie De Boer/Bergkamp ging afscheid nemen en de generatie Robben/Van der Vaart stond klaar.
Zonder al teveel problemen plaatste Oranje zich voor het EK in Portugal. Het was het toernooi waarin Nederland afrekende met het penaltysyndroom van de eerdere toernooien. Nederland kwam de groepsfase met een gelijkspel tegen Duitsland, een nederlaag tegen Tsjechië, waar na afloop in de media veel te doen was over de wissel van Paul Bosvelt voor een excellerende Arjen Robben, en een zege tegen Letland hortend en stotend door.
In de kwartfinale trof Oranje Zweden dat na strafschoppen werd verslagen.
In de halve finale strandde Oranje. Gastland Portugal was op weg naar de Europese titel en liet zich door niets en niemand tegen houden. Het werd 2-1. Weer een nederlaag in een halve finale voor het Nederlands Elftal.
Na het EK verraste de KNVB met het aanstellen van de onervaren Marco van Basten als nieuwe bondscoach. De voormalige topspits van Ajax, AC Milan en het Nederlands Elftal loodste Oranje ongeslagen naar het WK.
In de poulefase van de eindronde won Oranje door een doelpunt van Arjen Robben de openingswedstrijd tegen Servië. In de tweede groepswedstrijd werd door doelpunten van Robin van Persie en Ruud van Nistelrooij ook gewonnen van Ivoorkust, waarna er met 0-0 gelijk werd gespeeld tegen Argentinië.
Dat gelijke spel brak Nederland op want daardoor eindigde de ploeg als tweede in de poule achter Argentinië en moest Oranje het in de achtste finale opnemen tegen Portugal.
Die wedstrijd staat bekend als de Schande van Neurenberg. De Russische scheidsrechter Ivanov moest maar liefst zestien (!!) gele kaarten trekken om de wedstrijd in toom te houden. De Nederlandse spelers Khalid Boulahrouz en Giovanni van Bronckhorst werden van het veld gestuurd, net als de Portugezen Costinha en Deco.
Twee later imponeerde het Nederlands Elftal van Van Basten op het EK in Zwitserland en Oostenrijk. Nederland won met 3-0 van Italië en met 4-1 van Frankrijk. De derde wedstrijd tegen Roemenië deed er voor Nederland al niet meer toe. Er werd met een B-elftal met 2-0 wel gewonnen. Toch strandde Oranje weer voortijdig. In de kwartfinale tegen het Rusland van Guus Hiddink ging het in de verlenging mis.
Nadat Rusland op voorsprong was gekomen, scoorde Ruud van Nistelrooy vier minuten voor het einde van de reguliere speeltijd de gelijkmaker. Veel supporters zagen dit als de ommekeer in de wedstrijd, maar dat was buiten Hiddink gerekend. Hij zette zijn elftal in de verlenging enigszins om en verraste het Nederlands Elftal: 3-1
Na het EK 2008 vertrok Van Basten bij de KNVB om trainer van Ajax te worden. Hij werd opgevolgd door Bert van Marwijk. Onder Van Marwijk plaatste Nederland zich als groepswinnaar voor het WK. In de uitzwaaiwedstrijd voordat het team naar Zuid-Afrika zou vertrekken, sloeg het noodlot toe. Sterspeler Arjen Robben raakte geblesseerd.
Het werd het WK van De Grote Vier, zoals ze in de media gedoopt werden. Robben, Robin van Persie, Rafael van der Vaart en vooral Wesley Sneijder moesten Oranje bij de hand nemen. Sneijder had enkele weken voor de start van het WK de Champions League gewonnen met Internazionale en verkeerde in bloedvorm.
De start was moeizaam. De eerste wedstrijd tegen Denemarken werd weliswaar gewonnen, maar Nederland overtuigde allerminst. Dat gold ook voor de tweede groepswedstrijd tegen Japan, die door een schot van Sneijder echter wel gewonnen werd.
De derde groepswedstrijd tegen Kameroen was het moment dat Arjen Robben zijn rentree kon maken. Ook die wedstrijd werd gewonnen. Nadat Robben op de paal had geschoten, scoorde Klaas-Jan Huntelaar de 2-1.
In de achtste finales trof Oranje Slowakije. Oranje was beter, maar had moeite de kansen die het kreeg te verzilveren. Robben opende de score en in de tweede helft verdubbelde Sneijder de Nederlandse voorsprong. In de slotfase benutten de Slowaken nog een strafschop, maar Nederland plaatste zich voor de kwartfinale.
Daarin trof het Brazilië. Voor het eerst in het toernooi kwam Nederland op achterstand toen Robinho aan de aandacht van de Nederlandse verdedigers ontsnapte en keeper Maarten Stekelenburg kansloos liet.
Wesley Sneijder draaide de wedstrijd vervolgens om. Nadat hij eerst per ongeluk - een voorzet dwarrelde zomaar het doel in - de gelijkmaker had gescoord, zette hij Nederland nota bene met een kopbal op voorsprong. Niet lang daarna werd de Braziliaan Felipe Melo met een rode kaart van het veld gestuurd en was Oranje zeker van een plaats in de halve finale.
Giovanni van Bronckhorst zette Nederland in de halve finale met een fabelachtig schot op voorsprong tegen Uruguay. De Zuid-Amerikanen kwamen echter terug in de wedstrijd toen Diego Forlan vlak voor rust de gelijkmaker produceerde. In de tweede helft scoorden Sneijder en Robben voor Oranje en ondanks de 3-2 van Maxi Pereira, kon de finale Oranje niet meer ontgaan.
Voor de derde keer, na 1974 en 1978, stond het Nederlands Elftal in de WK-finale. Tegenstander was regerend Europees Kampioen Spanje. Nigel de Jong ontsnapte in de eerste helft aan een rode kaart toen hij met zijn schoen vol de borst van Xavi Alonso trof.
Arjen Robben kreeg namens Nederland de beste kans van de wedstrijd. Weggestuurd door Wesley Sneijder ging de Groninger alleen op keeper Iker Casillas af. Robben leek Oranje op voorsprong en op koers voor de wereldtitel te zetten, maar de Spaanse keeper bracht met zijn teen redding.
De wedstrijd moest verlengd worden en de nederlaag voor Oranje tekende zich af toen John Heitinga van het veld gestuurd werd. Niet veel later scoorde Andres Iniesta het enige doelpunt van de wedstrijd. Nederland verloor voor de derde keer de WK-finale.
Na de goede prestaties op het WK en het vlekkeloze parcours dat het Nederlands Elftal aflegt richting het EK van 2012, schrijft het in november 2011 historie door voor het eerst op de eerste plaats op de FIFA wereldranglijst te staan. Nederland is nu officieel het beste voetballand ter wereld.
Het zorgt niet voor een goed EK. De magie tussen bondscoach Van Marwijk en zijn ouder wordende selectie lijkt te zijn uitgewerkt. Nederland verliest alle drie de groepswedstrijden en druipt gedesillusioneerd af.
Dat Bert van Marwijk direct afscheid neemt van het Nederlands Elftal is geen verrassing. Dat zijn opvolger Louis van Gaal heet is dat wel. Van Gaal zint op revanche voor zijn vorige periode als bondscoach en slaagt erin om in 2014 wel het WK te halen. Met een mix van ervaren krachten als Sneijder, Van Persie en Robben en jonge spelers als Afellay, Depay en De Vrij gaat Oranje zonder al te grote verwachtingen naar Brazilië.
In de eerste groepswedstrijd treft Oranje Spanje. Het wordt een prachtige revanche voor de verloren WK-finale van vier jaar eerder. Nederland wint met 5-1, mede dankzij een prachtig kopdoelpunt van Van Persie en twee treffers van Robben die nu wel cool blijft als hij oog in oog met Casillas staat.
Oranje verslaat hierna ook Australië (3-2) en Chili (2-0). Daarmee wordt Nederland groepswinnaar. In de achtste finale treft Nederland Mexico. Het is de wedstrijd van de grote ontsnapping. Mexico neemt in de 48e minuut de leiding door een treffer van Dos Santos. Pas in de 88e minuut scoort Sneijder de gelijkmaker.
De wedstrijd lijkt op een verlenging af te stevenen als diep in blessuretijd Robben in duel met Hector Moreno naar de grond gaat en de scheidsrechter naar de stip wijst. Klaas-Jan Huntelaar schiet Nederland vanaf elf meter naar de kwartfinale.
In die kwartfinale valt vervolgens 120 minuten lang geen doelpunt. Nederland valt aan, Costa Rica houdt tegen. In de blessuretijd van de tweede verlenging haalt Van Gaal een truc uit. Hij wisselt keeper Jasper Cillessen voor reserve keeper Tim Krul. Krul groeit in de strafschoppenserie uit tot de held door twee strafschoppen van Costa Rica te keren. Nederland gaat door naar de halve finale.
Strafschoppen moeten ook de halve eindstrijd tegen Argentinië beslissen. Weer wordt er 120 minuten lang niet gescoord. Dit keer mag Cillessen blijven staan, maar hij slaagt er niet in om een strafschop van een Argentijn te keren. Omdat Ron Vlaar en Wesley Sneijder wel missen, gaat een tweede opeenvolgende WK-finale aan de neus van Oranje voorbij.
In tegenstelling tot 1998, laadt de ploeg zich nu wel op voor de troostfinale. Brazilië wordt in de strijd om het brons overtuigend met 3-0 verslagen.
Na deze bronzen medaille vertrok Van Gaal en keerde een andere ex-bondscoach terug. Ook Guus Hiddink ging op voor een tweede termijn als eindverantwoordelijke. Wel was duidelijk dat Hiddink na het EK 2016 het stokje zou gaan doorgeven aan zijn assistent Danny Blind, die dus al was aangesteld als nieuwe bondscoach tot en met het WK 2018.
Het leek een eenvoudig klusje, de kwalificatie voor het EK 2016 veilig stellen. Er mochten immers voor het eerst 24 landen naar Frankrijk afreizen voor de eindronde en de poule waarin Nederland zich moest kwalificeren leek niet bijzonder moeilijk.
De kwalificaties voor het EK 2016 begonnen echter met een valse start. In het najaar van 2014 werd er verloren van Tsjechië en IJsland. In het voorjaar van 2015 werd er ook verloren van Turkije. Hiddink kreeg het elftal niet aan de praat en stapte in juni 2015 op.
Danny Blind werd zodoende een jaar eerder dan de bedoeling was de nieuwe bondscoach. Onder Blind ging het van kwaad tot erger. Oranje wist zich niet alleen niet rechtstreeks te kwalificeren, maar verspeelde onder de Zeeuwse coach ook de kans op kwalificatie via de play-offs. Nederland eindigde als vierde land in een poule met zes landen.
Blind mocht echter blijven zitten en onder zijn leiding kwalificeerde Oranje zich ook niet voor het WK in 2018. In maart 2017 was voor de KNVB de maat vol en werd Blind ontslagen. Oud-bondscoach Dick Advocaat werd als interim-trainer aangesteld om de WK Kwalificatiereeks af te maken.
In 2018 werd Ronald Koeman aangesteld als nieuwe bondscoach en met zijn aanstelling kwam er een nieuw elan bij Oranje. Kwalificatie voor het EK 2020 werd bewerkstelligd. Nederland werd tweede in de kwalificatiepoule achter Duitsland en wist bovendien de finale van de Nations League, het nieuwe toernooi van de UEFA te bereiken.
Koeman vertrok in de zomer van 2020 echter naar zijn droomclub FC Barcelona. Onder leiding van zijn opvolger Frank de Boer deed Oranje op het uitgestelde EK een gooi naar de titel, wat, zoals we nu weten, jammerlijk mislukte.
Louis van Gaal keert voor een tweede keer terug om Oranje naar en door Qatar te leiden, waar de Leeuwen de halve finales halen na een vrij eenvoudige groepsfase en door de VS in de kwartfinale te verslaan. Daar is Argentinië wederom de sterkste in een strafschoppenreeks na 120 minuten voetbal, Nederland vindt opnieuw zijn Waterloo in de penalty's.
In aanloop naar het WK 2024 in Duitsland is Koeman opnieuw aangesteld als de man die de huidige selectie mag leiden.
door
