Wedden op het Italiaans elftal (Italië): hoe moet dat?

Wedden op het Italiaans elftal

Wedden op Italië verhoogd de spanning van een interland alleen nog maar meer. Zeker als het gaat om een weddenschap op een wedstrijd in het kader van een eindronde van het EK.
Vanzelfsprekend kun je wedden op het resultaat van een wedstrijd met een 1X2-weddenschap. In de groepsfase kunnen wedstrijden nog in een gelijkspel eindigen. In de knock-outfase van het toernooi kan dit vanzelfsprekend niet meer.

Overige weddenschappen waarop je tijdens het komende EK in kunt zetten bij de wedstrijden van Italië zijn correcte score weddenschappen. Je kunt er hierbij voor kiezen om een exacte uitslag te voorspellen, maar je kunt er ook voor kiezen om een rijtje met uitslagen te selecteren. Dan maak je meer kans dat de daadwerkelijke uitslag er tussen zit. De odds voor een correcte score combinatie zijn natuurlijk wel iets lager dan voor een exacte voorspelling. De kans dat de bookmaker je immers moet uitbetalen is groter.

BTTS en Under/Over

Populaire weddenschappen als BTTS (both teams to score) en under/over doelpunten ontbreken vanzelfsprekend ook niet. Under/over weddenschappen kun je van +0.5 tot +5.5 selecteren. Denk je dat de Italianen veel gaan scoren? Dan is deze weddenschap zeker iets voor jou.

Net zoals voetballers zijn ook een speler van sportweddenschappen niet allemaal hetzelfde. De ene speler is wat offensiever ingesteld en wil wat meer risico nemen, de ander is juist wat meer defensief en speelt wat meer behoudend. Wanneer je een wat meer defensieve speler bent kun je door in te zetten op een dubbele kans of een draw no bet je winstkansen op een weddenschap verhogen. Je neemt dan genoegen met lagere odds. Daarmee koop je echter wel meer zekerheid.

Voor offensieve spelers zijn er handicap weddenschappen af te sluiten waarbij je één van beide teams op een virtuele achterstand of juist een voorsprong zet. Doordat er dan op het veld vaker gescoord moet worden voordat je jouw weddenschap wint, betaalt de bookmaker je hogere odds uit.

Wedden op de finale

Wanneer je niet zeker weet of Italië kampioen gaat worden, kun je ook een voorspelling doen dat het elftal de finale gaat halen. Hiermee heb je 50% meer kans dat je voorspelling klopt. Dat gaat natuurlijk wel ten koste van je odds. Op dit moment (25 mei) is een finaleplaats voor het Italiaanse Elftal 6.00 waard.

Wanneer je een glazen bol heb en beide finalisten al kunt voorspellen, dan ben je helemaal spekkoper. Correct voorspelde finales zijn serieus geld waard. De bookmakers verwachten een finale tussen België en Engeland. Deze is al 15.75 waard. De eerste finale met Italië erin is Engeland – Italië. Deze heeft momenteel een quotering van 27.50.

Wedden op groepswinst

Naast een weddenschap op de winnaar of de finalisten van het toernooi bieden veel bookmakers je nu ook al de mogelijkheid om te wedden op welk land zich als groepswinnaar voor de knock-out fase van het toernooi plaatst. Er worden op dit EK in zes groepen wedstrijden gespeeld voordat de achtste finalisten bekend zijn. In poule A is Italië met odds van 1.02 favoriet om als groepswinnaar door te stromen in het toernooi.

Twee versies van wedden op groepswinst

Een alternatief voor deze weddenschap is het wedden op de eindstand in de groep waarbij je een precieze voorspelling doet welk land de groep wint en welk land als tweede eindigt. Deze weddenschap is moeilijk en dus hoger gequoteerd dan een voorspelling welke landen sowieso doorgaan naar de volgende ronde. Het verschil tussen deze weddenschappen is dat het in het laatste geval niet gaat om de klassering in de groep, maar dat doorgaan het enige criterium is. Dat kan dus ook als een van de beste nummers drie zijn. 

Je kunt overigens ook inzetten op individuele landen in een ja/nee weddenschap of ze naar de volgende ronde doorgaan, los van de groep waarin deze landen spelen.

Wedden op uitschakeling

Een andere wed-mogelijkheid die je bij het aankomende EK hebt is dat je kunt wedden op wanneer een team uitgeschakeld gaat worden. Wanneer je bijvoorbeeld verwacht dat Italië in de kwartfinales al uitgeschakeld wordt, dan kun je daar op inzetten. Bookmakers bieden de volgende quoteringen* voor uitschakeling van de Italianen :
⅛ finale: 2.51
¼ finale: 3.50
½ finale: 5.55
Groepsfase: 9.05
Winnaar: 11.75
Verliezend finalist: 10.00

*Weergegeven quoteringen d.d. 25 mei 2021, aan verandering onderhevig.

Head-to-head weddenschappen

Bij de Toto kun je er ook voor kiezen om te wedden op head to head weddenschappen. In deze weddenschappen bepaal je uit een voorgeselecteerd paar het land, bijvoorbeeld Italië, dat volgens jou het verst in het toernooi gaat komen. Ben jij er van overtuigd dat Italië Europees Kampioen gaat worden? Dan kun je in deze head to head weddenschappen alle paren met Italië selecteren en daar op inzetten.

Opnieuw wereldkampioen

In 1938 kreeg Italië de kans om de wereldtitel te verdedigen, ditmaal zonder politieke bijbedoelingen. Ook op sportieve basis bleek dat Italianen konden winnen. Achtereenvolgens Noorwegen, Frankrijk en Brazilië werden verslagen op weg naar de tweede opeenvolgende WK-finale. In de finale was Hongarije niet opgewassen tegen de geoliede Italiaanse machine, die tussen de twee WK-finales door ook in 1936 Olympisch goud had gewonnen, en verloor met 4-2. Italië was opnieuw wereldkampioen.

Lang wachten op nieuwe successen

De Tweede Wereldoorlog plaatste het Italiaanse voetbal in een lastig parket. Door de alliantie met Nazi-Duitsland, waren de Italiaanse clubs een weinig graag geziene gast in Europese wedstrijden en was het voor het nationale elftal ook lastig om goede tegenstanders bereid te vinden voor het spelen van oefenwedstrijden.

Italië mocht als wereldkampioen van 1938 naar het WK van 1950 afreizen, maar kon daar geen potten breken. Een nederlaag tegen Paraguay betekende dat er direct rechtsomkeert gemaakt kon worden.

Op het WK van 1954 beet Italië, dat als outsider voor de titel gezien werd, zich twee keer stuk op het stugge Zwitserland. De Zwitsers hanteerden een verdedigende tactiek, die later door Italië overgenomen en geperfectioneerd zou worden. Het catenaccio voetbal was geboren.

1958: Kwalificatie voor Italië

In 1958 wist Italië zich niet te kwalificeren voor het WK en in 1962 vlogen de Italianen er alweer in de eerste ronde uit. Het allereerste EK in 1960 liet de Italianen ook aan hun neus voorbij. In 1964 waren ze er wel, maar ondanks de successen die AC Milan en Internazionale vierden in Europa en het zeer effectieve Catenaccio, werd er direct verloren van de Sovjet Unie.

Op de eindronde van het WK 1966 in Engeland ging het niet beter. Italië won van Chili, maar verloor opnieuw van de Sovjet-Unie. Een gelijkspel tegen Noord-Korea zou hebben volstaan voor kwalificatie voor de volgende ronde, maar de Italianen verloren tegen de voetbaldwerg. Beschaamd gingen de spelers terug naar Italië, waar ze opgewacht werden door een woedende menigte die hen bekogelden met tomaten en rotte eieren. Welkom thuis, zullen we maar zeggen.

Catenaccio in optima forma

In 1970 haalde Italië op een wonderlijke manier de WK-finale. Nadat het in de groepsfase van het toernooi alleen van Zweden had gewonnen en twee keer doelpuntloos gelijk had gespeeld, speelde de Italianen in kwartfinale tegen Mexico. Deze wedstrijd won Italië waardoor het zich plaatste voor de halve finales. Het was catenaccio in optima forma. Met slechts één creatieve middenvelder en één spits counterde Italië zich door het toernooi heen.

In de halve finale bewees Italië dat het ook anders kon spelen. Toen de West-Duitsers vlak voor tijd eindelijk door de Italiaanse verdediging braken en de gelijkmaker produceerde moest er verlengd worden. In de verlenging zette Gerd Müller de West-Duitsers op 1-2. Daardoor werd Italië gedwongen om de verdedigende stellingen te verlaten. Nog in de eerste helft van de verlenging scoorde Italië twee keer. In de tweede helft maakte Müller 3-3, maar vanaf de aftrap kwam Italië opnieuw op voorsprong: 4-3.

In de finale moest Italië hun meerdere erkennen in Brazilië, dat het in de eerste helft moeilijk had met de verdedigende tactiek van de Italianen, maar in de tweede helft onder aanvoering van een excellerende Pelé uitliep naar een 4-1 overwinning.

Wachten op de nieuwe generatie

In 1972 miste Italië als regerend Europees Kampioen de eindronde van het EK. Het WK in 1974 werd wel gehaald, maar de eerste ronde was een pijnlijk eindstation. In 1976 wist het land zich ook niet te kwalificeren voor het EK, wat voor de bond het teken was dat er flink verjongd moest gaan worden.

Een nieuwe generatie Italiaanse voetballers onder aanvoering van Juventus speler Marco Tardelli en Vicenza-aanvaller Paolo Rossi kwalificeerde zich voor het WK 1978 in Argentinië. De Italianen bereikten de halve finale. Daarin kwam het door een eigen doelpunt van Ernie Brandts op een 1-0 voorsprong tegen Nederland. Diezelfde Brandts en Arie Haan waren echter in de tweede helft doelpuntenmakers voor Oranje waardoor Nederland en niet Italië naar de WK-finale ging.

In 1980 ontplofte vlak voor het EK in eigen land een bom. Diverse spelers van Perugia, waaronder spits Paolo Rossi, werden beschuldigd van matchfixing. Dit schandaal is de Italiaanse geschiedenisboeken ingegaan als Totonero, de zwarte toto. Rossi werd voor drie jaar geschorst en kon EK-deelname op zijn buik schrijven. Later werd zijn schorsing teruggebracht tot twee jaar waardoor hij wel deel zou kunnen nemen aan het WK in 1982.

Zonder Rossi kon Italië weinig potten breken. Het leunde op de wederom goed georganiseerde defensie en speelde spijkerhard voetbal. Op basis daarvan bereikte het land de halve finale, maar het goed voetballende België plaatste zich terecht voor de finale.

Vaak net niet, soms helemaal niet

De wereldtitel van 1982 was lange tijd het laatste teken van leven dat we van het Italiaanse nationale elftal vernamen. De volgende fase in de geschiedenis van het Italiaanse elftal kunnen we met een paar zinnen opsommen. Het EK 1984 werd gemist en het WK 1986 werd een afgang. Na dat laatste toernooi zwaaide zo’n beetje de hele selectie af en werd Azeglio Vicini de nieuwe bondscoach.

Hij koos rigoureus voor spelers van AC Milan als hart van zijn elftal. De al wat oudere Franco Baresi werd onder de vorige bondscoach genegeerd, maar kreeg onder Vicini een vaste plek in het Italiaanse elftal, evenals de jonge Paolo Maldini en spits Gianluca Vialli.

Op het EK 1988 speelde Italië fris en aanvallend voetbal, maar was het in de halve finale niet opgewassen tegen de Sovjet-Unie. Niemand in Italië die er om maalde, want het EK gold voor Italië als een generale repetitie voor het WK in 1990 in eigen land. Niet minder dan de wereldtitel was goed genoeg.

Salvatore 'Toto' Schillaci

Heel lang lag Italië op koers om kampioen te worden. Met Salvatore Toto Schillaci diende zich eindelijk de opvolger van Paolo Rossi aan en met zes doelpunten werd ook Schillaci topscorer van het WK. Voor Italië bleek de finale uiteindelijk een brug te ver. Argentinië versloeg La Squadra Azzurra uitgerekend in Napels, waar de Maradona het nietige Napoli tot nationale en internationale successen had geleid.

Italië verloor de halve finale na strafschoppen. Aldo Serena en Roberto Donadoni misten hun strafschop. Italië heeft een nog slechtere reputatie dan Nederland wat betreft het benutten van penalty's op eindtoernooien.

In 1994 miste Roberto Baggio de beslissende strafschop tegen Brazilië in de kwartfinale van het WK in de Verenigde Staten en in 1998 was het Luigi di Biagio die de beslissende pingel miste in de kwartfinale tegen Frankrijk. Tussendoor had Italië zich niet weten te kwalificeren voor de EK’s van 1992 en 1996.

Einde aan het strafschoppencomplex

Het EK 2000 in België en Nederland werd wel gehaald en na een voorzichtige poulefase stuitte Italië in de halve finale op Nederland. Ondanks een vroege rode kaart van verdediger Gianluca Zambrotta en twee gemiste Nederlandse strafschoppen, sleepte Italië een verlenging en uiteindelijk strafschoppen uit het vuur. Daarin miste Paolo Maldini zijn strafschop, maar faalden er drie Nederlandse spelers waardoor Italië voor het eerst in tien jaar een strafschoppenserie won.

In de finale van het EK leek Italië op de Europese titel af te stevenen. Het leidde lange tijd in de wedstrijd tegen Frankrijk door een doelpunt van Marco Delvecchio. Alessandro Del Piero verzuimde in de tweede helft om de wedstrijd te beslissen. Het kwam Italië duur te staan. De Franse spits Sylvain Wiltord scoorde in de blessuretijd van de wedstrijd de gelijkmaker, waarna David Trezeguet met een golden goal de Europese titel bij Frankrijk bracht.  

Vroege uitschakeling op het EK 2004

Na een vroege uitschakeling op het EK 2004, stelde de Italiaanse bond Marcello Lippi aan als nieuwe bondscoach. Hij plaatste zich zonder al te veel moeite met zijn team voor het WK in Duitsland. In de poulefase werd er gewonnen Ghana, de Verenigde Staten, ondanks twee rode kaarten, en van Tsjechië. In de achtste finales werd Australië uitgeschakeld ondanks dat Italië na een nieuwe rode kaart lange tijd met tien man speelde.

Kwartfinale tegen Oekraïne

In de kwartfinale was Oekraïne de tegenstander. De Italianen wonnen met 3-0, onder andere met twee goals van goudhaantje Luca Toni. In de halve finale speelde Italië tegen gastland Duitsland dat dit toernooi indruk maakte door fris en aanvallend voetbal te spelen. Geheel tegen de natuur van het Italiaanse voetbal in wisselde Lippi aanvallend en door doelpunten van Fabio Grosso en Alessandro del Piero bereikte Italië de finale. Daarin zette Marco Materazzi de Italianen op voorsprong, maar tegenstander Frankrijk kwam naast zij door een treffer van Zinedine Zidane. Diezelfde Zidane werd in de verlenging uit het veld gestuurd. Italië nam de noodzakelijke strafschoppen beter. David Trezeguet miste namens Frankrijk, waarna Grosso Italië naar de wereldbeker schoot.

Flops

De EK’s van 2008 en 2016 (eruit in de kwartfinale) waren niet succesvol voor Italië, maar vallen in het niet bij de flops die de WK’s van 2010 en 2014 waren. In 2010 ging de regerend wereldkampioen al in de poulefase eruit en 2014 overkwam La Squadra hetzelfde in Brazilië.

Tussendoor werd in 2012 de EK-finale gehaald. Daarin was Spanje met 4-0 veel te sterk voor het Italiaanse elftal.

Erger

Maar het kan nog altijd erger. In de kwalificatiereeks voor het WK 2018 Rusland werd Italië gekoppeld aan Spanje. Italië eindigde als tweede in de poule en moest zich via de play-offs gaan plaatsen voor de eindronde. Dat lukte niet. Zweden was over twee wedstrijden de beste en de Italianen misten voor het eerst sinds 1958 een WK-eindronde.

In de daaropvolgende eerste editie van de Nations League moesten de Italianen hun meerdere erkennen in Portugal. Wel kwalificeerden de Italianen zich vrij probleemloos voor het EK 2020, dat voor de perikelen rondom Covid-19 aankomende maand, precies één jaar later dan gepland, van start gaat.