Dat veranderde langzaam maar zeker na de tweede wereldoorlog. In 1950 werd WK-kwalificatie nog nipt gemist, maar in 1954 was Frankrijk wel van de partij. Het land werd in de eerste ronde uitgeschakeld. In 1958 reikte Frankrijk tot de halve finale. In die periode waren de Franse clubs ook prominent aanwezig in het Europese clubvoetbal. Uiteindelijk werd de bronzen medaille gewonnen. In de halve finale werd verloren van het Brazilië van Pelé, maar de troostfinale werd met 6-3 gewonnen van Duitsland. Just Fontaine scoorde vier keer in die wedstrijd en werd daarmee WK-topscorer met 13 doelpunten. Het record van dertien keer scoren op één eindronde is tot op de dag van vandaag niet geëvenaard.
In 1960 nam Frankrijk deel aan het allereerste Europese Kampioenschap voetbal. Net als in 1958 werd de halve finale gehaald en verloren. In 1962 en 1964 ontbrak Frankrijk op de eindrondes en in 1966 werd op het WK in Engeland werd een wanprestatie geleverd. De drie groepswedstrijden leverden slechts één punt op en Frankrijk kon naar huis.
Het was de voorbode van een slechte periode in het Franse voetbal dat in de periode tot 1976 alleen in 1970 de eindronde van het WK haalde. Daarin was de eerste ronde direct het eindstation.
Platini
Rond 1976 begon de wind te draaien voor Les Blues. Aan de hand van Michel Platini plaatste het land zich voor de WK’s van 1978 en 1982. In ‘82 werd de halve finale gehaald, maar daarin werd met 3-2 verloren van West-Duitsland. Terug in 1984 organiseerde Frankrijk het EK. In de groepsfase wist Frankrijk alle drie de wedstrijden die het speelde te winnen, waarmee het zich ongeslagen plaatste voor de halve finale. Door een doelpunt van Michel Platini in de allerlaatste minuut werd Portugal met 3-2 verslagen.
In de finale kende Frankrijk vervolgens minder moeite met Spanje, dat met 2-0 verloor van Platina c.s. De middenvelder van Juventus was de grote ster van het EK en scoorde maar liefst negen doelpunten in vijf wedstrijden.
Van grote hoogten tot terug op aarde
Na het behalen van de Europese titel, ging de blik naar het WK 1986 in Mexico. De wereldtitel zou de ultieme kroon op het werk voor de generatie-Platini zijn. Het toernooi begon stroef, maar vanaf de achtste finales kwam Frankrijk op stoom. Regerend wereldkampioen Italië werd uitgeschakeld en in de kwartfinale trof het favoriete Brazilië eenzelfde lot. In de halve finale struikelde Frankrijk echter over West-Duitsland en was de droom op de wereldtitel voorbij. België werd in de troostfinale nog wel verslagen, maar de generatie Platini zwaaide af zonder wereldtitel.
De nieuwe generatie Franse voetballers slaagde er vervolgens niet in om zich te kwalificeren voor het EK in 1988 en het WK 1990. Met Platini nu als bondscoach plaatste Frankrijk zich wel voor het EK 1992, maar door twee gelijke spelen tegen Engeland en Zweden was de nederlaag tegen Denemarken fataal en werd Frankrijk uitgeschakeld na de poulefase.
Hetzelfde lot trof de haantjes op het WK 1994 in Amerika. Ook daar was de eerste ronde direct het eindstation.
De opkomst van Zinedine Zidane
Op het Europese kampioenschap van 1996 haalde een verjongde Franse ploeg eindelijk weer eens de knock-out fase van een toernooi. Met twee zeges en een gelijkspel werd de kwartfinale gehaald. Daarin werd na strafschoppen gewonnen van Nederland. In de halve finale werd juist na strafschoppen verloren van Tsjechië.
Ondanks de vroegtijdige uitschakeling keek men in Frankrijk positief terug op dit toernooi. De nieuwe jonge sterren van de ploeg zoals de van Algerijnse afkomst zijnde middenvelder Zinedine Zidane en Youri Djorkaeff begonnen hun stempel op het Franse voetbal te drukken. Dat gaf de Franse burger moed richting het WK dat in 1998 in eigen land werd georganiseerd.
Alle puzzelstukjes vielen in juni/juli ‘98 op hun plek voor het Franse nationale elftal. Het werd het toernooi van Zinedine Zidane die de finale tegen Brazilië met twee goals besliste, nadat hij eerder in het toernooi na natrappen met rood van het veld was gestuurd.
In 2000 leidde Zidane Frankrijk ook naar de Europese titel. In de Rotterdamse Kuip werd Italië na een golden goal van David Trezeguet verslagen.
WK 2002: Minder succesvol
Het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea verliep niet naar wens voor de regerend wereld- en Europees kampioen. Nadat Frankrijk in 2001 de trilogie aan hoofdprijzen had voltooid door ook de Confederations Cup te winnen, ging het roemloos ten onder in de groepsfase van het WK. Zidane raakte voor het toernooi geblesseerd en moest de eerste twee wedstrijden van het toernooi missen. In de derde wedstrijd tegen Denemarken werd hij, niet fit, ingezet in de hoop het tij te keren, maar het mocht niet baten. Frankrijk lag eruit.
In Portugal verloor Frankrijk tijdens het EK 2004 in de kwartfinale van de latere Europees kampioen Griekenland. Het was een wisseling van de wacht. Ervaren spelers als Lilian Thuram, Marcel Desailly, Claude Makélélé en Zidane zwaaiden af bij de Franse ploeg.
WK in Duitsland
Twee jaar later werd het WK gespeeld in Duitsland. Zidane stelde zich kort voor het toernooi weer beschikbaar voor Les Blues en werd direct geselecteerd. Ook Thuram en Makélélé keerden terug in het elftal. Frankrijk plaatste zich na een moeizame groepsfase waarin het gelijk speelde tegen Zwitserland en Zuid-Korea en won van Togo, voor de achtste finales. Daarin rekende het af met Spanje, waarna in de kwartfinale Brazilië werd uitgeschakeld. Zidane schoot Frankrijk in de halve finale tegen Portugal hoogstpersoonlijk naar de eindstrijd.
De finale tegen Italië was een herhaling van de eindstrijd van het EK in 2000. Zidane zette Frankrijk op voorsprong, maar Italië kwam via verdediger Marco Materazzi op gelijke hoogte. In de verlenging liet Zidane zich provoceren door Materazzi en werd na een kopstoot tegen diens borst met rood van het veld gestuurd. Het was de laatste actie van Zidane als profvoetballer. Hij had al voor het WK aangekondigd te stoppen. In de penaltyserie miste de held van Rotterdam, Trezeguet, als enige zijn penalty waardoor Frankrijk naast de wereldtitel greep.
Mindere periode
De verloren finale tegen de Italianen was het begin van een mindere periode in het Franse voetbal. Op het EK 2008 werd Frankrijk in de groepsfase al uitgeschakeld. Van Nederland werd met maar liefst 4-1 verloren. Na het EK bedankten Thuram, Makelele en Trezeguet definitief voor het Franse elftal.
Op het WK 2010 werd er vooral veel ruzie gemaakt in de Franse ploeg. Nicolas Anelka werd na het beledigen van bondscoach Robert Domenech naar huis gestuurd, Patrice Evra vocht met een staflid en spelers begonnen te staken. Verrassend dat Frankrijk al na drie wedstrijden uitgespeeld was, was het dus niet.
Het Europees Kampioenschap in 2012 werd gespeeld in Polen en de Oekraïne en na twee slechte toernooien, kreeg Frankrijk in Oost-Europa weer wat kleur op de wangen. De groepsfase werd overleefd. In de kwartfinale was het elftal van de nieuwe bondscoach Laurent Blanc echter niet opgewassen tegen regerend en toekomstig Europees kampioen Spanje.
Ook op het WK 2014 in Brazilië was de kwartfinale het eindpunt voor de Franse nationale ploeg. De latere wereldkampioen Duitsland was te sterk voor het team.
Succesreeks
Omdat het EK in 2016 in Frankrijk gespeeld werd, hoefden de Fransen geen kwalificatiewedstrijden te spelen. Wel ontstond er in aanloop naar het toernooi een flinke rel rondom spits Karim Benzema en middenvelder Mathieu Valbuena. Van die laatste zou een pikante film in handen van criminelen gevallen zijn en Benzema zou Valbuena gedwongen hebben op de chantage van de criminelen in te gaan. Exit Benzema.
Op het toernooi zelf overtuigde Frankrijk eigenlijk zelden, maar was het op de juiste momenten scherp. De poulefase werd door late zeges op Roemenië en Albanië overleefd. In de achtste finales kwam Frankrijk op achterstand, maar twee treffers van Antoine Griezmann deden de wedstrijd omdraaien. In de kwartfinales had het elftal van Didier Deschamps het lastig tegen IJsland, maar won het wel. Duitsland was in de halve finale de bovenliggende partij, maar Griezmann profiteerde optimaal van persoonlijke fouten en schoot Frankrijk naar de finale.
Na zeges in de finales van de toernooien van 1984 en 1998 die ook in Frankrijk werden georganiseerd, slaagde de Haantjes er deze keer niet om de hoofdprijs te pakken. In een slechte wedstrijd kroonde de Portugees Eder zich in de verlenging tot matchwinner.
Kwalificatie voor WK 2018
Frankrijk kwalificeerde zich probleemloos voor het WK 2018 in Rusland. Het werd poulewinnaar in een kwalificatiepoule met Zweden en Nederland waardoor Nederland voor het tweede opeenvolgende toernooi naast kwalificatie greep.
Op het WK zelf won Frankrijk de openingswedstrijd met 2-1 van Australië. De tweede wedstrijd werd door een doelpunt van de nieuwe Franse superster Kylian Mbappe gewonnen van Peru, waardoor een 0-0 gelijkspel tegen Denemarken betekende dat Frankrijk als groepswinnaar door ging naar de achtste finales.
Daarin trof het Argentinië, dat na een sensationele wedstrijd met 4-3 werd verslagen. Verdediger Benjamin Pavard scoorde in deze wedstrijd op schitterende wijze het doelpunt van het toernooi. In de kwartfinale was Frankrijk met 2-0 te sterk voor Uruguay, waarna het in de halve finale favoriet België trof. De Belgen moesten hun meerdere erkennen in hun zuiderburen. Umtiti was de enige doelpuntenmaker van de wedstrijd, waarmee de Fransen voor de derde keer in hun geschiedenis de finale van het wereldkampioenschap bereikten.
Finale tegen Kroatië
In de finale speelden Les Blues tegen het verrassende Kroatië, dat de favoriet van de meeste voetbalfans was. De Kroaten kwamen echter al vrij vroeg in de wedstrijd op achterstand door een eigen doelpunt van spits Mario Mandzukic. Kroatië knokte zich echter terug en Ivan Perisic maakte vlak voor het half uur de gelijkmaker. Antoine Griezmann zette Frankrijk echter in de eerste helft vanaf de strafschopstip opnieuw op voorsprong.
Na de pauze viel Kroatië aan in de jacht op de gelijkmaker en speelde Frankrijk de wedstrijd heel slim uit. Met geplaatste aanvallen wist het voor de tweede keer wereldkampioen te worden. Paul Pogba en Mbappe scoorden en zodoende leidde Frankrijk na iets meer dan een uur spelen met 4-1. De tegentreffer van Mandzukic was voor de statistieken: 4-2.
Met de tweede wereldtitel na de zilveren medaille op het EK in 2016 en het bereiken van de halve finale van de Nations League 2021 geeft Frankrijk een duidelijk signaal af richting de tegenstanders op het EK 2020(1). De huidige Franse selectie loopt over van de kwaliteit en bondscoach Didier Deschamps verraste bij het bekend maken van zijn EK-selectie met de terugkeer van spits Benzema, die sinds het incident in de aanloop naar het EK 2016 geen minuut meer in het shirt van het Franse nationale elftal gespeeld heeft.
Superster Kylian Mbappé
In de Franse EK selectie is daarnaast plaats ingeruimd voor de superster van Paris Saint Germain, Kylian Mbappe, voor Kingsley Coman van Bayern München en voor Chelsea supersub Olivier Giroud. Giroud was met zes doelpunten topscorer van Frankrijk in de EK-kwalificatie. De Franse ploeg plaatste zich in een poule met onder andere Turkije en IJsland probleem voor de eindronde van het EK. Enkel tegen Turkije wisten de mannen van Deschamps niet beide wedstrijden te winnen. In Turkije werd er verloren en in Frankrijk speelden beide landen in een saaie wedstrijd met 0-0 gelijk. Voor Frankrijk telt desalniettemin dat er komende maand maar één ding goed genoeg is: Europees kampioen worden.
