Fernando Alonso Diaz is zonder enige twijfel een van de allerbeste Formule 1-coureurs. Toch heeft de Spanjaard ‘maar’ twee wereldtitels om zijn kwaliteiten te bewijzen. Dat komt door zijn andere talent: op het verkeerde moment voor het verkeerde team kiezen.
In dit artikel alles over Alonso en hoe je kunt wedden op Fernando Alonso.
Wedden op Fernando Alonso doe je bij een legale bookmaker. Deze geeft voor elke Grand Prix een quotering aan de waarschijnlijkheid waarmee Alonso een race gaat winnen, een pole position scoort of op het podium terecht komt.
Gezien de verhoudingen in de Formule 1 anno 2023 is er een heel bijzondere en spectaculaire race nodig wil Alonso een race winnen. Dat wil niet zeggen dat het niet kan. Er gebeuren wel vaker bijzondere dingen in de Formule 1 en Alonso kan met zijn ervaring zeker profiteren van dit soort kruimels.
De Spanjaard keerde echter niet met korte termijn doelstellingen terug in de Formule 1. In 2022 veranderden de technische reglementen ingrijpend en het was vanuit de sport de verwachting dat de krachtsverhoudingen in het veld wel eens danig op hun kop konden worden gezet.
Dat is waar Alpine met Alonso op gokte. Dat zij hun huiswerk over de nieuwe reglementen net wat beter deden dan anderen om aan te haken bij de top.
Naast wedden op racewinnaars, pole positions en wie er op het podium finisht kun je bij bookmakers ook inzetten op wie er aan het eind van het seizoen met de wereldtitel vandoor gaat.
Dit jaar zijn de odds voor Fernando Alonso spectaculair omdat het niet in de lijn der verwachting ligt dat Alonso een hoofdrol gaat vervullen in de titelstrijd, maar sluit de Spanjaard niet uit wanneer het gaat om een overwinning in een race.
Wedden op Fernando Alonso is lastig omdat het voor de race vaak niet duidelijk is of de Spanjaard in vorm is en potten kan breken. Het is dus lastig om voorafgaand aan wedstrijden voorspellingen te doen over het resultaat.
Een goede oplossing daarvoor is live wedden. Dan hoef je niet vooraf te gokken op wat er gaat gebeuren, maar kun je tijdens de race direct inspelen op wat er daadwerkelijk gebeurd. Op die manier voorkom je verloren weddenschappen.
Als de coureur die volgens jou zegezeker is, maar bij de start wordt aangetikt door een andere coureur die even niet helemaal op zat te letten dan is dat niet alleen einde race voor de betreffende coureur, maar ook einde weddenschap voor jou.
Door live in te zetten kun je tijdens de actie op de baan bepalen welke coureur van zijn team de beste strategie mee heeft gekregen en kun je straffen, spins en mislukte of geslaagde inhaalacties wegen en op basis van de ontwikkelingen bepalen wie er gaat winnen.
Plaats je live bet wel tijdig want ook de bookmaker zit natuurlijk mee te kijken, te rekenen en past de live odds doorlopend aan. Live wedden kan niet overal, maar er zijn verschillende online casino's die deze optie in hun sportsbook aanbieden.
Spanjaarden en de Formule 1 zijn van oudsher niet bepaald een gelukkige en succesvolle combinatie. Spaanse coureurs excelleren vaker op twee wielen dan op vier. En als ze dan succes boeken in een auto, dan is het zelden op het gestileerde asfalt van een circuit en vaker op de veel ruwere ondergrond van rally’s.
Toen in 2001 een 19-jarige Spanjaard luisterend naar de naam Fernando Alonso debuteerde in de Formule 1 bij het kleine Italiaanse achterhoede team Minardi, leverde dat dan ook weinig opgeheven wenkbrauwen op.
Dat veranderde gedurende het seizoen toen de jonge Alonso bij tijd en wijle ongekende dingen liet zien in de slechtste auto van het veld. Genoeg voor een verdwaald WK-puntje was het niet, maar topteam in wording Renault, was er als de kippen bij om Alonso te contracteren.
In 2002 volgde voor Alonso een rol in de schaduw. Een jaar lang fungeerde hij als test- en reserverijder voor het Frans/Britse fabrieksteam. Teambaas Flavio Briatore wilde dat Alonso dat jaar gebruikte om zich bekend te maken met het team en te leren hoe het is om te fungeren in een grote organisatie. Alonso werkte als testcoureur samen met vaste coureurs Jenson Button en Jarno Trulli.
Een jaar later werd Alonso gepromoveerd tot racecoureur. De Italiaan Trulli bleef als zijn teamgenoot. Alonso verbrak in zijn eerste jaar met Renault diverse Formule 1-records. De meeste daarvan werden overigens later verbroken door Sebastian Vettel en Max Verstappen.
Zo was Alonso tijdens het tweede raceweekend van het seizoen de snelste in de kwalificatietraining voor de Grand Prix van Maleisië. Daarmee was Alonso destijds de jongste coureur die een pole position achter zijn naam had staan.
Voor de Grand Prix van Hongarije trainde Alonso zich opnieuw naar pole position. Hij had in de race een uitstekende start en werd zeventig ronden later als eerste afgevlagd. Fernando Alonso had zijn eerste Formule 1-overwinning behaald.
‘Geen woorden’, zei de Spanjaard na afloop. ‘Ik ben 22 jaar en heb mijn eerste overwinning gepakt. Ik hoop dat ik een lange carrière mag hebben waarin ik nog veel meer races kan winnen.’
Na een zegeloos 2004, waarin een Ferrari-coureur zijn zevende wereldtitel pakte, brak in 2005 een fantastisch jaar aan voor Alonso. De Ferrari-dominantie die de sport enkele jaren in zijn greep had gehouden was als sneeuw voor de zon verdwenen.
Alonso’s nieuwe teamgenoot Giancarlo Fisichella won de eerste race van het seizoen in het Australische Melbourne waarna de nog altijd jonge Spanjaard zelf de beste was in Maleisië, Bahrein en San Marino. McLaren-coureur Kimi Raikkonen won vervolgens de volgende twee races in Spanje en Monaco, waarmee duidelijk werd dat de strijd om de titel er eentje tussen de youngsters Alonso en Raikkonen zou worden.
In een spannend duel dat het grootste gedeelte van het seizoen duurde, kroonde Alonso zich met een derde plaats tijdens de Grand Prix van Brazilië tot wereldkampioen.
Een jaar later keerde Ferrari terug aan de top en ontstond er een mooi duel tussen Alonso en zevenvoudig wereldkampioen Michael Schumacher. De titel werd beslist tijdens de laatste ronde van het wereldkampioenschap in Brazilië.
Alonso werd tweede achter Ferrari-coureur Felipe Massa. Schumacher moest genoegen nemen met de vierde plaats en dat was voldoende voor Alonso om met succes zijn wereldtitel te prolongeren. Het was tevens de laatste race die de Spanjaard voor het team van Renault reed.
Alonso had immers eind 2005 al een contract bij het team van McLaren getekend voor het seizoenen 2007, 2008 en 2009. In 2007 trad hij als regerend wereldkampioen aan naast debutant Lewis Hamilton, de oogappel van McLaren-teambaas Ron Dennis.
De onderlinge relatie tussen Alonso en Hamilton begon als een geoliede PR-machine, maar werd gedurende het seizoen steeds grimmiger. Alonso had verwacht een streepje voor te hebben binnen het team, maar zag tot zijn afgrijzen dat Hamilton gewoon tegen hem mocht racen.
Het zorgde voor frictie op en naast de baan. Alonso spuwde openlijk in de media zijn gal over de voorkeursbehandeling die Hamilton in zijn ogen van het team kreeg.
Het gebakkelei tussen de twee werd bijna gênant toen Alonso tijdens een snelle bandenwisseling gedurende de kwalificatietraining voor de Grand Prix van Hongarije zo lang bleef staan dat Hamilton, die achter hem stond om zijn banden ook te laten vervangen, onvoldoende tijd had om nog een snelle ronde te kunnen rijden.
Uiteindelijk kostte de relatie Alonso zijn derde of Hamilton zijn eerste wereldtitel. In een sensationele seizoensfinale toonde Kimi Raikkonen (nota bene de coureur die bij McLaren moest wijken voor Alonso) zich in zijn Ferrari de derde hond die er met het been vandoor ging.
Niet lang na de laatste race van het seizoen kondigde McLaren aan dat het team het contract met Alonso in onderling overleg ontbonden had.
Voor Alonso was het jaar 2007 volledig mislukt. De Spanjaard aasde op revanche en keerde terug naar Renault waarmee hij hoopte alsnog zijn derde wereldtitel te kunnen behalen. Het Renault van 2008 was echter het Renault van 2005 en 2006 niet meer.
In het Alonso-loze 2007 was het team de aansluiting met de top verloren en in 2008 slaagde de renstal er niet in om het gat met Ferrari en McLaren weer te dichten. Er volgde voor Alonso een frustrerend jaar waarin hij genoegen moest nemen met vierde, vijfde en achtste plaatsen. Niet de revanche die hij zich voorgesteld had.
En toen kwam de Grand Prix van Singapore. De vijftiende ronde van het wereldkampioenschap 2008. Alonso start de race als 15e en maakt al in de twaalfde ronde van de race een pitstop. Een ronde later crasht zijn teamgenoot Nelson Piquet junior in de muur en komt de safetycar de baan op.
Iedereen stopt tijdens de safetycar periode, behalve Fernando Alonso, want die is al gestopt. Alonso komt daardoor aan de leiding van de race te rijden en houdt die leiding vast tot de finish. De Spanjaard wint volkomen onverwacht de Grand Prix van Singapore.
Fast forward naar een jaar later. Piquet junior wordt midden in het seizoen ontslagen door Renault vanwege tegenvallende prestaties. De Braziliaan is hier echter niet van gediend en trekt in de media van leer tegen de teamleiding van Renault, die hem in Singapore gevraagd heeft om bewust te crashen om Alonso een voordeel te geven.
Renault ontkend in alle toonaarden, maar de FIA opent een officieel onderzoek naar de gang van zaken. Crashgate is geboren. Uiteindelijk wordt bewezen dat Renault Piquet inderdaad opzettelijk heeft laten crashen om met Alonso de race te kunnen winnen.
Diverse leden van het management kregen flinke schorsingen. Teambaas Flavio Briatore werd zelfs levenslang verbannen van de Formule 1 paddock. ING zette in reactie daarop per direct een punt achter het hoofdsponsorschap van Renault. Fernando Alonso ontsprong de dans en had voor 2010 al een dik contract getekend bij Ferrari.
Alonso in een Ferrari. Dat moest en zou garant staan voor wereldtitels. Het pakte anders uit. Alonso had de pech dat hij bij Ferrari instapte toen het team de concurrentie met Red Bull Racing niet echt aan kon.
In 2010, het eerste seizoen van de samenwerking, eindigde de titelstrijd tussen Red Bull-coureurs Mark Webber en Sebastian Vettel tegen Fernando Alonso in een déjà-vu voor de Spanjaard.
Alonso leidde het kampioenschap aan het begin van het weekend en had Mark Webber als voornaamste tegenstander. Het was echter de Duitser Sebastian Vettel die er na een bijzonder spannende race met de overwinning en de wereldtitel vandoor ging. Alonso en Webber zaten de hele race klem achter Renault-duo Robert Kubica en Vitaly Petrov.
Het was het dichtst bij de wereldtitel dat Alonso in een Ferrari zou komen. In 2011 miste de Ferrari snelheid en won Alonso slechts één race. In 2012 en 2013 was de Spanjaard tweede in het kampioenschap, maar van een duel met Sebastian Vettel was geen enkele sprake. De Duitser werd beide jaren met een vrachtschip aan punten voorsprong wereldkampioen.
In 2014 trad de nieuwe motor formule met hybride V6 motoren in werking in de Formule 1. Mercedes had het huiswerk voor deze verandering het best gedaan. Het Mercedes-fabrieksteam en de klanten Williams en McLaren hadden een groot motorvoordeel. Ferrari slaagde er niet eens in om een race te winnen.
Voor Fernando Alonso én voor Ferrari was de maat vol. In oktober maakte Ferrari bekend dat het voor 2015 en verder viervoudig wereldkampioen Sebastian Vettel had gecontracteerd. Alonso moest vertrekken, maar wilde zelf ook niet blijven.
De Spanjaard woog zijn opties en koos voor het ambitieuze project van McLaren dat in 2015 met Honda-motoren zou gaan rijden. De iconische combinatie McLaren-Honda domineerde de Formule 1 tijdens een eerdere samenwerking eind jaren ‘80 en het team wilde die tijden graag laten herleven.
Het werd een van de allergrootste decepties uit de geschiedenis van de Formule 1. Ondanks twee jaar voorbereiding was de Honda-motor een aanfluiting. Zowel qua snelheid als qua betrouwbaar lieten de Japanse krachtbronnen veel te wensen over.
Voor Alonso en teamgenoot Jenson Button, ook een ex-wereldkampioen, waren 2015 en 2016 verschrikkelijke seizoenen. In 2016 ontsnapte Alonso na een spectaculaire crash tijdens de Grand Prix van Australië op het nippertje aan serieuze verwondingen.
Langzaam maar zeker werd de Honda-motor beter, maar de jaren ‘80 herleefden niet bij McLaren. Bij Fernando Alonso verdween de motivatie. De coureur was na dik vijftien jaar toe aan nieuwe avonturen. In 2018 liet Alonso de Grand Prix van Monaco schieten om op dezelfde dag deel te kunnen nemen aan de Indianapolis 500.
Het winnen van de Triple Crown werd een nieuwe uitdaging voor de Spanjaard. De Triple Crown verdien je als coureur als je de drie meest prestigieuze races ter wereld wint. Dit zijn de Grand Prix van Monaco, de Indy 500 en de 24u van Le Mans. Alonso maakte in zijn eerste Indy serieus kans op de overwinning totdat enkele tientallen ronden voor het einde van de wedstrijd zijn, hoe ironisch, Honda-motor het af liet weten.
Eind 2018 zette Fernando Alonso een punt achter zijn F1-carrière. Een carrière waar ondanks 32 GP-zeges en twee wereldtitels meer in had gezeten. Alonso gokte zowel in 2008 met een terugkeer naar Renault, in 2010 met de overstap naar Ferrari én in 2015 met het avontuur met McLaren op het verkeerde team.
In 2019 voltooide Alonso het tweede gedeelte van zijn Triple Crown door de 24u van Le Mans op zijn naam te schrijven. Dat lukte hem ook in 2020. Alonso werd bovendien samen met zijn teamgenoten Sebastian Buemi en Kazuki Nakajima gekroond tot kampioen van het World Endurance Championship.
2020 stond verder voor Alonso in het teken van race-avonturen. Hij won de prestigieuze 24u van Daytona, reed mee in de Dakar rally en nam opnieuw deel aan de Indy 500. Deze keer slaagde de tweevoudig wereldkampioen er echter niet in om zich te kwalificeren voor de race.
Het voltooien van de Triple Crown zal even op zich moeten laten wachten want in 2021 keerde Alonso terug in de Formule 1. Bij het Alpine F1 Team, dat in het kampioenschap van 2020 nog Renault heette, hoopte de Spanjaard op nieuwe successen in de koningsklasse van de autosport.
door
